Tag: Gairmurradaf ghazal

  • नाकी नऊ – NAAKEE NAOO

    माझे मन माझे तन जपे आठवांचे क्षण वारियाने हलतात जणू दाटलेले घन जसे फांदीवर पुष्प तसे मुक्त माझे मन शीळ घालतोय वात शहारते सारे बन सुगंधीत रान मस्त मातीचाया कणकण नाकी नऊ आणेन सोड तुझा मूढे…पण आत्मरुप संपदेचे सुनेत्रात सारे धन गझल मात्रावृत्त – १२ मात्रा

  • गर्वाचे घर – GARVAACHE GHAR

    गर्वाचे घर कर्दमि रुतले मम प्राणावर तू नभ धरले अतिव सुखाने हृदय स्पंदले धुके हळुहळू विरले खिरले निर्भय निर्भय अभय जाहले मी प्रेमाने विश्व जिंकले पूर्ण प्रीतीचे गीत प्रकटले लेखणीतुनी माझ्या झरले ‘मी’ पण माझे मला भावले लिहून गझला पुरून उरले मात्रा १६…

  • छत्री – CHHATREE

    छत्री घेउन निळी निळी फिरायचे मी जळी स्थळी पाऊस धार ये धो धो तुडुंब भरण्या धरण तळी कडेकपारी या धुंडू खळखळणाऱ्या शुभ्र घळी पानापानांवरी हसे प्राजक्ताची कळी कळी श्रावण बरसे रंगसरी इंद्रधनूला मार हळी मात्रावृत्त(१४ मात्रा)

  • सोंगाडे – SONGAADE

    अनंत रूपे घेउन छळण्या कैक भेटले सोंगाडे सिद्धपथाला तुक्या लागला जरी कुणी ना वाटाडे किती भामटे भोंदू साधू भोळे शंकर भासविती डोईवरच्या जटा वाढवुन घालुन फिरती अंबाडे आकाशातिल ग्रह ताऱ्यांना कुंडलीत का बसवीती दिशाभूल करण्या भोळ्यांची लुटण्या त्यांना थापाडे मृत व्यक्तीचे शरीर जाळुन अथवा मातीत गाडून नाश पावते तनु अन उरती फक्त सापळे सांगाडे खरी…

  • हंगामा – HANGAAMAA

    वृद्ध घालता धिंगाणा किती माजला हंगामा नाठी बुद्धी साठीला प्रत्यंतर बघ हा दंगा आजोबांच्या काठ्यांनी चोपचोपले अंगांगा आगडोंब वळ उठलेहे बोलव आगीच्या बंबा बंबाची वाजे घंटा पोरांनो थांबा थांबा गझल मात्रावृत्त (मात्रा १४)

  • कवित्त्व – KAVITTV

    लिहित रहा तू स्वतःस कळण्या हवे स्वतःला काय दुखविलेस का व्यर्थ स्वतःला कारण शोधुन काढ संदेहाच्या हिंदोळ्यावर झोके घेत अनेक विचार घुसळुन सापडेल तुज काव्याची लय छान भुकेल्यास दे घास स्वतःतिल प्रेम मुक्या जीवास प्रायश्चित्तासाठी आता कशास व्रत उपवास भेटीसाठी जो जो आतुर फक्त तयांना गाठ गाठीभेटी घडण्यासाठी प्रयत्न कर तू खास गुरू स्वतःचा स्वतःच…

  • नेणिवेची चारुता – NENIVECHEE CHAARUTAA

    जाणिवेची जागृती मम नेणिवेची चारुता मजजवळ सौंदर्यदृष्टी आत्मियाची शुद्धता गातसे सौंदर्य माझे वाहते गात्रातुनी मी फिदा माझ्यावरी मज शोभणारी मुग्धता पाहशी तू मजकडे अन मी तुझी होतेच रे मौन तू घेशी जरी रे जाणते मी रम्यता रोखुनी मी पाहते अन गाळुनी मी ऐकते बोलते मी नेमके अन जाणते तव सौम्यता जोडले नाते मनाने भूतकाळा जाणण्या…