Tag: Marathi Nisarga-kavita

  • शिदोरी – SHIDOREE

    राऊळाची वाट सुंदर नि सोपी कैवल्य चांदणे खिरे घनातून घाटातून वाट चढत जाऊया डोंगरी निर्झर खळाळे बागडे पुण्याची शिदोरी सोडून वाटून खाऊ घास घास आनंदाने ओंजळीने पाणी पिऊन तहान भागेल खरेच चला पुढे जाऊ राऊळ दिसले हात जोडले मी कळस झळाळे सूर्य किरणात चंद्रकोर बीज गगनात आली अंतरी शुद्धात्मा जिनदेव माझा राऊळी गाभारा घंटेचा निनाद…

  • कर्तव्य – KARTVYA

    राजाचे कर्तव्यच लढणे पण भाटाचे गात राहणे पीत गुलाबी पाच पाकळ्या जलबिंदूंनी सजल्या भिजल्या उभी पाठीशी हिरवी पाने कळ्या किरमिजी भिजले गाणे भिजता गाणे वारा अवखळ वाहू लागतो झुळझुळ सळसळ सुगंध भिजला वाहून नेतो प्रीत फुलांची पेरून येतो

  • सूत्रबंधनी श्लोक- SUTRA BANDHANI SHLOK

    धो धो हसण्या खळखळुनी जन निरोग निर्मल जोक हवा सृष्टीचे गुणगान गावया स्वर सैराटी झोक हवा अज्ञातातिल स्वर्ग सुखे या मनास नच रे लोभवती इथल्या बांबू बनात फिरण्या हवा हवा इहलोक हवा शौक भू वरी मम जीवाला ऊर्ध्व गतीचा जरी जडे स्वतः स्वतः झरणारा निर्झर शोक मुक्त निर्धोक हवा स्वरानुभूतीतिल तत्त्वार्थी चिंब भिजवुनी गाणाऱ्या पाठीवर…

  • छल्ले – CHHALLE

    मोरपिशी शालूवरी .. छल्ले चांद पंखी ….. पदरा निळे गोंडे गडद .. निळी वेलबुट्टी ….. काठ निऱ्यांचा ग घोळ .. पावलात लोळे ….. जास्वंदीचे पुष्प पर्ण.. चाफ्यासंग डोले….. मोतिमाळ बोरमाळ .. तीन पदर सरी ….. कवडी माळ काळी पोत .. गळेसर लडी ….. चाफेकळी नाक भाळी .. हळदी कुंकू टिळा ….. अधर बंद पाकळ्यात ..…

  • वलयांकित – VALAYANKIT

    काठ पोपटी पिवळी माया भारी जास्वंदीची त्रयी जपे कळ न्यारी हरित दलावर मणी जणू दवबिंदू बिंदू बिंदू समुद्र सागर सिंधू लाल किरमिजी मृदुल पाकळ्या वलयांकित नव कंच सावळ्या शुभ्र चारुता टपटप पानांवरी पौषामध्ये झरण्या श्रावण सरी

  • पंचपरमपद – PANCHA PARAMPAD

    मंगलमय आरास रक्तिमा जणू उगवती लाल मुखकमलावर ओष्ठ भाळ अन लाल जाहले गाल फुटुन तांबडे झुंजूमुंजू दिसू लागल्या दिशा पहाट वारा लुकलुक तारे झरली खिरली निशा हळद माखुनी ऊन कोवळे बागडते निर्झरी नीर भराया जळी उतरल्या तांब्याच्या घागरी बनी केतकी चाफा हिरवा बकुळ फुलांचा सडा सिंहकटीवर सहज पेलते पुण्य सुगंधी घडा मुनी दिगंबर जिनानुयायी पिंछीधारी…

  • स्तूप – STOOP

    टिकटिकणारे घड्याळ काटे चिदानंद चिद्रूप शांत जिनालय मूर्त अंतरी मंदिर स्थानक स्तूप शिवार वावर रान शेत अन जमीन गझलांकीत पाखडती घन शब्द अक्षरे हस्तामधले सूप रुजण्यासाठी उपादान अन निमित्त जुळता योग तडाग तीरी धोंडयावरती आत्मा बीजस्वरूप कैद भावना भ्रमर मनातिल मिटूनी नयन दले कैक काफिये गोळा झाले फार रगड वा खूप साय दही घुसळून सुनेत्रा…