-
हे तर सोने – HE TAR SONE
मुस्तजाद गझल म्हणती कोणी ! फतरी पाने ! हे तर सोने !! मधुघट भरला ! शांत रसाने ! हे तर सोने ! तपली भिजली ! अबला कसली ! बलाच असली ! भर गाभारा ! मृदगंधाने ! हे तर सोने ! गजबज तारे ! अवस अंबरी ! पुनव अंतरी ! घे टिप संधी ! शर संधाने…
-
विसर सारे – VISAR SAARE
काळजाला थोपटावे अंथरावे वाटले तर …विसर सारे …. वापरोनी ते धुवावे वाळवावे वाटले तर …विसर सारे…. काष्ठ पत्ती वाळवीली चूल दगडी पेटवीली …भर दुपारी…. त्या चुलीवर काळजाला पेटवावे वाटले तर …विसर सारे …. सांगते ती सावजाला मी जपावे काळजाला …अंथरोनी…. मीच चालुन त्यावरी ते चुरगळावे वाटले तर …विसर सारे …. हाक ती मारीत आहे चालली…
-
घेऊ थोडी – GHEOO THODEE
मुस्तज़ाद गझल कधीच नाही जरी घेतली घेऊ थोडी भरून प्याले तरी झेपली घेऊ थोडी दिल्यास तू ज्या जखमा मृगजळ करिती खळखळ नाद ऐकुनी नशा पेटली घेऊ थोडी करावयाला जशी साठवण तुझी आठवण दिव्यात भरता वात तेवली घेऊ थोडी पैशांची या मिटण्या चणचण केली वणवण थकल्यावरती पाठ टेकली घेऊ थोडी उपवासाने गळून गेली पूजा केली करुन…