-
सोवळे – SOVALE
दोन रुबाया स्वातंत्र्य… स्वातंत्र्य प्रिय मज अम्हा तुम्हा हर जीवा ना मात्रा अक्षर अडकविती मम जीवा संपले प्रश्न हे गूढ मूढ छळणारे व्हावयास राख पाप कर्म जळणारे सोवळे… सोवळे उतरवलेय ओवळे नेसायाला का लाऊन घ्यावे अंगा वल्कल नेसाया नेसते रुबाई नऊवार पैठणी इरकल खांद्यावर शाल गझल जणु ढाक्याची मलमल
-
कोसला – KOSALA
प्रीतकी जंजीर हो या अभिमानका खंजीर, भाषा ब्रह्मांडकी हो या पिंडकी, धर्म राष्ट्रका हो या देशका,अथवा प्रादेशीक.. हृदयका धर्म प्रेम होता हैं … दोन रुबाया १) कोसला.. होऊन फुलपाखरु मकरंद प्राशाया कोसला धडपडे कोष फोडुनी सुटण्या घोळात रुबाई मात्रांच्या पण येई स्वातंत्र्य जपाया मार्ग स्वतःचा घेई… २) पाकळी मृदु पाकळी मनाची प्रेमे उलगडता दवबिंदुत भिजुनी…
-
हिवाळी चऱ्हाट – HIWALI CHARHAT
हिवाळी चऱ्हाट …मुक्तक रुबाई चारोळी तंबाखू .. हिवाळी ऊस सोयाबीन ज्वारी डोल डोले गव्हासंगे खुली शेती सुपारी डोल डोले हवा गाई दवारूनी दळे दळण मरुदेवी उभ्या वाफ्यात तंबाखू गवारी डोल डोले पानमळा .. बाजरी कपाशी मका पानमळा सावळा सावलीत बसुनी विडा खात चऱ्हाटा वळा टेकलेय क्षितिज जिथे शुभ्र घनांची शिडी कार्तिकात निर्झरात कृष्ण निळा सावळा…
-
अलक रुबाई – ALAK RUBAI
घरी वावरे रस्त्यावरची वर्दळ जेंव्हा मुकीमुकी परसामध्ये राबत बसते मर्गळ तेंव्हा मुकीमुकी कोरांटीचे कुंपण हिरवे नाजुकसाजुक सान कळ्या आठवते मज सावलीतली कर्दळ केंव्हा मुकीमुकी … गडद निळाई वाकुन बघते हौदामधल्या जळी पेंगुळलेली रातराणी गोकर्णीसम निळी अश्या अवेळी निळ्या घनातुन बरसे जेंव्हा धार जळात उठती थेंबांभवती वलये गोलाकार … अती लघुत्तम कथेस म्हणती अलक बरे अश्या…