-
सी समुद्र – SEA SAMUDRA
देश मूक जाहलाय मौन ना पेटलीय भूक आज चौर्य ना कापुनी नखे सुयोग्य रंगवा राहता नखात घाण हौस ना काफिया स्वरात शोध घेतसे गंडल्या अलामतीत मौज ना नाव काय दफ्तरी लिहायचे गाजल्या सभा गतात चौक ना दगड पुफ्फ पापण्यांस चिकटता जाण हक्क घेत देत कौल ना कोरफड कुवार गौर लेखणी तरु लहानसे महान पौर ना…
-
चोरखण – CHOR KHAN
ठेव प्रतिष्ठा तुझी पणाला सत्यासोबत कधीतरी मज भेट सणाला सत्यासोबत भेटवस्तु खण नकोच लुगडे बोल मोकळे लाव सुपारी चोरखणाला सत्यासोबत जीवांचे कैवारी जीवच लढत राहती अभय मिळाया वनहरणाला सत्यासोबत संयम मार्दव संगे शुचिता आर्जव तपवुन मिरची तडका दे वरणाला सत्यासोबत दिला दाखला न हयातीचा मतदानास्तव ओढुन काडी घे सरणाला सत्यासोबत गचपण काढुन सरपण मिळण्या हवा…
-
हिवाळी चऱ्हाट – HIWALI CHARHAT
हिवाळी चऱ्हाट …मुक्तक रुबाई चारोळी तंबाखू .. हिवाळी ऊस सोयाबीन ज्वारी डोल डोले गव्हासंगे खुली शेती सुपारी डोल डोले हवा गाई दवारूनी दळे दळण मरुदेवी उभ्या वाफ्यात तंबाखू गवारी डोल डोले पानमळा .. बाजरी कपाशी मका पानमळा सावळा सावलीत बसुनी विडा खात चऱ्हाटा वळा टेकलेय क्षितिज जिथे शुभ्र घनांची शिडी कार्तिकात निर्झरात कृष्ण निळा सावळा…
-
तथा – TATHA
मुक्तक… जन्मोजन्मी .. सौन्दर्याची दृष्टी ज्ञानी जन्मोजन्मी सद्धर्माचे पाजे पाणी जन्मोजन्मी मुनी मनातील मौन व्रताचे करू पारणे प्राशुन आगम धारा वाणी जन्मोजन्मी गझल … जथा.. कथा कुणाची व्यथा कुणाला भृगू स्मृतीची प्रथा कुणाला भरून गाणे उरात पोकळ फुका पुकारे जथा कुणाला कुणास भावे उकल कराया कपात चर्चा वृथा कुणाला उजाड राने रिते जलाशय म्हणेल पृथ्वी…
-
समाधी – SAMADHI
सर्व लक्ष्म्या पावल्यावर पावते मन मोक्ष्मलक्ष्मी जीवनाचे रंग सारे दावते मन मोक्ष्मलक्ष्मी लाभण्या संसार शांती लेकरांना हिमनदीने घेतली जेथे समाधी बाव ते मन मोक्षलक्ष्मी सांजसमयी गोधुलीला जीव ध्यानी लाल गोळा अंतरीच्या दीपज्योती लावते मन मोक्षलक्ष्मी चेहऱ्यावर सरलतेचे भाव तपुनी वर्तमानी लेक नाती सून सासू राव ते मन मोक्षलक्ष्मी मिळविण्या मध पेटवीता भडकुनी मोहोळ उठते भृंग…
-
बँड – BAND
चतुर्दशीला मनी नारकी युद्ध पेटले माजाचे तीव्र कामना अंगांगातुन रंग पेटले माजाचे मायाचारी कुटील नीती वक्रपणाने उचंबळे एक तडाखा बसता फुटुनी बीळ पेटले माजाचे सैरावैरा सर्प धावती शोधायाला नवी बिळे धपापणारे मूळ वाळके खोड पेटले माजाचे कुठे न थारा मिळता जुळता कात टाकुनी सळसळते लाळ साठवुन पिंक टाकता यंत्र पेटले माजाचे रसशाळा जणु इथे उघडली…
-
जोगवा – JOGAVA
गुमान ना मिजास तव बसून मौन सोसली खरेपणास धार मम कटी कसून लावली सुके हिशेब बेगडी मला कधी न भावले खुळे हुमान गोठले नवीन वाट पावली प्रसव कळा सुन्या मुक्या उठेल गाज अंतरी झुकून बघ दिसेल मूळ शांत गार सावली पुरे अता उधार मागणे फिरून जोगवा फुले फुलून वाटिका भरून पूर्ण सांडली कनक कळ्या दवारल्या…