-
चंद्रार्क तनु – CHANDRAARK TANU
जिनसूर्य तू जिनचंद्र तू जिनबिंब तू मम अंतरीच्या भावरंगी चिंब तू मी मोजते ना बीजपंक्ती अर्थदा आरक्तवर्णी फाकले डाळिंब तू उत्सर्पिणी अवसर्पिणी काळातल्या चंद्रार्क तनुवर सिद्धस्वरुपी टिंब तू नांदावया अंकांसवे स्वर अक्षरे काट्यांत मी जो नेसले तो लिंब तू दाटून अंतर गीत झरता भावना ग्रंथीत उरले बीजरूपी डिंब तू वाळून जाता शाकभाज्या माळवी घोळून तिखटी…
-
रूट कॉज – ROOT CAUSE
रूट कॉज काय खरे कळव बरे टाळशील तेच स्मरे कळव बरे चांदण्यात सत्य खिरे झरे उरे का भुजंग मौन वरे कळव बरे वावरात गच्च धुके गडद निळे अंतरात नाद भरे कळव बरे प्रश्न नेमका न कुणी पुसे मला पूस तोच तू मज रे कळव बरे ऐकण्यास तीच जुनी अलक पुन्हा कोण नित्य हट्ट धरे कळव…
-
अलक रुबाई – ALAK RUBAI
घरी वावरे रस्त्यावरची वर्दळ जेंव्हा मुकीमुकी परसामध्ये राबत बसते मर्गळ तेंव्हा मुकीमुकी कोरांटीचे कुंपण हिरवे नाजुकसाजुक सान कळ्या आठवते मज सावलीतली कर्दळ केंव्हा मुकीमुकी … गडद निळाई वाकुन बघते हौदामधल्या जळी पेंगुळलेली रातराणी गोकर्णीसम निळी अश्या अवेळी निळ्या घनातुन बरसे जेंव्हा धार जळात उठती थेंबांभवती वलये गोलाकार … अती लघुत्तम कथेस म्हणती अलक बरे अश्या…
-
चारोळी बाई – CHAROLI BAI
चारोळी बाई झर ओळी बाई अंगणी काढते रांगोळी बाई पुरणास वाटून कर पोळी बाई विकाया बिब्ब्यास फिर बोळी बाई उरकून टाक तू अंघोळी बाई घामाने भिजली धू चोळी बाई शिमग्यास सुनेत्रा कर होळी बाई
-
जहाल साकी – JAHAAL SAAKEE
चहूकडे चाललीय घाई सुधारण्याची स्वतःस आता कुणी न बघते कसे फुलांच्या जपायचेरे मनास आता अता सुखाने लिहीत आहे असेच काही मने फुलाया खुडून काटे म्हणेन हृदया उधळ उधळ तू सुवास आता जुनाट कर्मावरी उतारा मलाच देते जहाल साकी तयांस प्राशुन झरझर लिहिते मुळी न थारा भयास आता भिजून भिंती दवारल्यावर जुने नवे पोपडे निघाले करुन…
-
विळीसमान – VILEESAMAAN
मोर नाचतो नाच नाचतो भूमीवरती राजहंस पण जळी विहरतो भूमीवरती राजहंस वा मोर असूदे जीवच दोघे सुंदरतेला जीव जाणतो भूमीवरती … वक्रपणा मम विळीसमान वेलांटीच्या कळीसमान सुमान माझा शब्द भरीचा कुसुमांकित दळ खळीसमान … फक्त वासना फुलवित जाते जिथे फुलोरा हवा कशाला असा दिखाऊ प्रथे फुलोरा मूर्त असावी घरी अंतरी वा गाभारी अहंपणाचा नको त्यावरी…
-
सुंदरता – SUNDARTAA
मोर नाचतो नाचनाचतो भूमीवरती राजहंस पण जळी विहरतो भूमीवरती राजहंस वा मोर असूदे जीवच दोघे सुंदरतेला जीव जाणतो भूमीवरती