-
घास – GHAAS
वृत्तीत मातृकेचे गाणे नवे वळेल लालूच मोहवेना मनमोर का चळेल आत्म्यात देव अपुल्या त्याच्यापुढे झुकून समजाव तू स्वतःला तेव्हाच नय कळेल सुम्भात पीळ आहे प्राचीन कर्म मूळ तो पीळ सहज सुटता तव पुण्य फळफळेल पंचांग पाहशी तू मिळवावयास पीठ जात्यात घास नाही मग काय ते दळेल सद्धर्म दर्शनाचे जेंव्हा रुजेल बीज हृदयात अंकुराची चाहूल सळसळेल
-
गहराई – GAHARAAI
आँगनमें परछाई है होश उड़ाने आयी है बिखरे बिखरे बाल घने मत कहना हरजाई है आहटसे क्यूँ डरते हो सांसोमें पुरवाई है जी भरके पी ले जानम जाम छलकता लायी है अर्थ जानकर पढ़ लेना ग़ज़लीयत गहराई है
-
सवय जादुई – SAVAY JAADUI
हवा जादुई ..हृदय जादुई. श्वास घ्यायची सवय जादुई. रंगबिरंगी दुनिया माझी.. माझ्याभवती वलय जादुई. खाण गुणांची खोदत बसता.. घिरट्या घाली प्रणय जादुई . निर्भय देतो स्वतः स्वतःला.. मोक्ष मिळविण्या अभय जादुई. मक्त्यामध्ये काय लिहू मी.. दाट सायीसम सय जादुई. काळासंगे शाश्वत मैत्री.. नाव तयाचे समय जादुई.. सदा ‘सुनेत्रा’ तुझियासंगे .. न पुढे न मागे लय…
-
शब्दमेळ – SHABD-MEL
शब्दखेळ मी रोज मांडते नवाजुना शब्दमेळ अन ओज सांडते नवाजुना नित्य डोलते भार पेलण्या जगावया शब्दकेळ ना बोज कांडते नवाजुना
-
डेपो टिंबर – DEPO TIMBAR (DEPOT TIMBER)
कवितेसाठी कारण मजला सकाळ सुंदर आहे गझलेसाठी सुंदर कारण मनात मंदिर आहे काव्यसंपदा माझी मजला निळसर अंबर आहे किणकिणणारे घरात माझ्या झुलते झुंबर आहे एक जादुई माझ्यापाशी वजनी कंकर आहे गझलियतीचा त्यात टाकला मी रे मंतर आहे खेळायाला उड्या मारुनी डेपो टिंबर आहे पटांगणावर बूच फुलांनी सजला डंपर आहे गझलेमध्ये मक्ता लिहिणे हा नच संगर…
-
पूर्वभव – PURVABHAV
थबकुनी अंदाज घेतो शेर माझा आगळ्या डौलात येतो शेर माझा भावनांचे मेघ तपुनी थंड होता अंतरी चाहूल देतो शेर माझा पाहता मुनीराज ध्यानी मौन विपिनी बैसतो त्यांच्यापुढे तो शेर माझा कैकवेळा खोडुनी मी परत लिहिता पूर्वभव कुठला स्मरे तो शेर माझा जाग येता मज पहाटे शांत समयी शिखरजी यात्रेस नेतो शेर माझा
-
आत्महित – ATMAHIT
काळांना मी तिन्ही वापरे माझ्या आत्म्याचे हित करण्या लेखणीस मी सतत चालवे माझ्या आत्म्याचे हित करण्या आत्महिताला जो जाणे तो सहजच परहित करतो रे नी सा ग प म ध सारे माझ्या आत्म्याचे हित करण्या