-
अनुकूल – ANUKOOL
अनुकूलच हे द्रव्य क्षेत्र नि काळही आम्हास भूतकाळही अतीव सुंदर दिसतो बिंबात वर्तमानही जगून सुंदर उजळ भविष्यास दिगंबरांच्या जैन पथावर फुलवू काव्यात सान बालके तरुण पिढीला दिशा दाखवून जिनानुयायांच्या धर्माला नेऊ विश्वात गृहस्थ जीवन जगता जगता मोक्ष पथिक होत निर्भय आम्ही ठेवू तेवत प्रेमाची ज्योत मात्रावृत्त (मात्रा २५)
-
रसोई – RASOEE (RASOI)
घरास माझ्या खिडक्या दारे आत वाहते वसंत वारे प्रभात समयी पक्ष्यांसंगे मन म्हणते मज गा रे गा रे बागेमधली फुले पाहुनी काव्य बरसते दरवळणारे अन्न शिजविते रसोईत मी शुद्ध चवीचे आवडणारे अंगणात गप्पांची मैफल सोबतीस मम प्रियजन सारे जिवलग प्रेमाचे शेजारी जणू हासरे भवती तारे घरात तुजला नाही थारा जा दुःखा तू जा रे जा…
-
जिनमंदिर – JIN MANDIR
परिसर सुंदर नयनमनोहर तेथे मनभावन जिनमंदिर रम्य वाट मज तिथे नेतसे खाली भूमी वरती अंबर वाजविता हाताने घंटा मंजुळ घुमतो नाद शुभंकर गर्भगृही स्थापित जिनप्रतिमा दर्शन घेता पावन अंतर प्रसन्न होता मम मनमंदिर वाट घरी मज नेई झरझर गझल मात्रावृत्त (मात्रा १६)
-
आसन – AASAN
धडधडते काळीज थांबता तुझ्यासवे मी घेतो श्वास तव देहाचा झालो परिमल अता राहिलो ना मी भास टकटक होता द्वारावरती मीच उघडले हसून दार म्हणालीस तू सत्वर या या आत पातले अतिथी खास पाणिदार मोत्यांचे आसन अतिथी वदता आम्हा हवे अंगठीतले मौक्तिक पाणी सांडुन भूवर झाली रास दिव्यध्वनी तीर्थंकर वाणी सर्वांगातुन खिरता गान गणधर आत्मा झुकून…
-
मिसरे – MISARE
ऐकायाला बोलायाला तुझ्यासवे मी आहे आज पूर्ण भराया अर्धा प्याला तुझ्यासवे मी आहे आज विसरुनी जा सारी व्यवधाने लिही सोडुनी मुक्त मनास लेखणीतुनी सांडायाला तुझ्यासवे मी आहे आज कागदावरीसळसळताना नागिण काळी होशिल ना ग कात पुराणी टाकायाला तुझ्यासवे मी आहे आज गझलीयत अन काफियातिल अलामतीला ठेव जपून गझल भावघन फुलवायाला तुझ्यासवे मी आहे आज पुन्हा…
-
गडगंज – GAD-GANJ
सोडुन दे ना मित्रा काही शब्द बोचरे भोचक आता वर्तमानिच्या वाऱ्यासंगे लयीत झुळझुळ मोहक आता जे जे सुंदर तुझेच ते ते असे जाण तू स्वतः स्वतःला जाणलेस तर तुझ्याप्रमाणे नसेल सुंदर साधक आता नशेमधे तू तव गझलेच्या राहशील जर त्यागुन मीपण घडेल तुझियासंगे सुद्धा चर्चा साधक-बाधक आता चल जाऊया गझलेसंगे रम्य जगी या फिरावयाला चित्त…
-
नागिण जणु तू – NAGIN jANU TOO
नागिण जणु तू तव चालीची सळसळ झालो तुझ्या दुपट्ट्यातिल ढाक्याची मलमल झालो तुझे दुधारी वर झेलण्या कातळ झालो सुगंध प्राशुन त्या वारांतिल परिमळ झालो मिटल्या पापणकाठी तव मी अश्रू होतो नेत्र उघडता तू तव गाली ओघळ झालो तुझी सुई अन तुझाच धागा तुझेच टाके रंगबिरंगी अनेक पदरी वाकळ झालो निर्झरबाला बनून येता तू मम हृदयी…