काळी काळी, काष्ठे शिसवी, रचून न्यारा, बनला अपुला, एक बंगलो, स्वतःत रमण्या… अनुपम चैत्यालय मनमंदिर, मूर्त पाहुनी, तीर्थंकर भक्तीत झिंगलो, स्वतःत रमण्या…. भक्तामर स्तोत्रातिल कडवी, अठ्ठेचाळिस, भक्तांसम कंठस्थ व्हावया,भक्ती केली… दर्शन केले, पूजन केले, जिनदेवाचे, गुणानुरागी होत खंगलो, स्वतःत रमण्या…. धुवांधार पावसात न्हाउन, उभी रिंगणे, गोल रिंगणे, करून नाचत चिंब जाहलो… वारीमध्ये, अभंग ओव्या म्हणता…

सिटी पुणे जसे तसे असेन मस्त स्मार्ट मी सिटीत पिंपवड जसे जगेन मस्त स्मार्ट मी सिटीत पिंपवडमधे सुजाण माणसे खरी तयातले कवीगुणी स्मरेन मस्त स्मार्ट मी वरून पिंपरी जरी जहाल खूप वाटते तिच्यामधील मार्दवा जपेन मस्त स्मार्ट मी सचैल चिंचवड पुरे भिजून चिंब पावसी तसेच पावसात या लिहेन मस्त स्मार्ट मी जलात नाच नाचती मयुर…

भीजपावसा अता भिजव मृत्तिका गावयास सावळी तलम मृत्तिका मृत्तिकेस बावऱ्या रंग लाव तू रंगल्यावरी घटास भरव मृत्तिका दाटल्या नभापरी वस्त्र जांभळे नेसवून घाटदार घडव मृत्तिका डौलदार चालते वीज प्राशुनी वाटते जणू सुरा सजल मृत्तिका गझल गात शिंपते चांदणे जळी वाहतेय सुंदरा तरल मृत्तिका गझल अक्षरगणवृत्त (मात्रा १९) लगावली – गालगालगालगा/गालगालगा/

पैंजणात कंकणात वाज वाज तू शीळ घाल मुक्त गात नाच नाच तू रंगरूप साजिरे तुझे फुलापरी चुंबताच भृंग हो ग लाल लाल तू वेगवेगळ्या तुझ्या कलांस दावुनी चांदण्यात भीज आज चिंब चिंब तू ओळखून वृत्त मधुर प्राश रक्तिमा रंगवून ओठ ओठ गाल गाल तू गर्द कंच रान नील मोर नाचतो लेखणीस धार लाव मस्त मस्त…

शुद्ध आत्मा दक्ष “मी” मन न्हात येते जे हवेसे वाटते ते गात येते “आत्महित आधी करावे ” सांगुनीया मोरपीशी लेखणी हातात येते भय अता कुठलेच नाही देत ग्वाही काव्य सुंदर रंगुनी प्रेमात येते चांदणे कैवल्यरूपी बरसताना भावनांनी चिंबलेली रात्र येते वाचलेले दर्शनाने जाणलेले ज्ञान सम्यक चाखण्या पानात येते गझल अक्षरगणवृत्त (मात्रा २१) लगावली – गागालगा/…

वाहती ओसंडुनी मम भावना हृदयातुनी प्रेमधन मिळतेच मज मग नाचऱ्या विश्वातुनी सुख मिळतेच मिळते ना उणे कोठे पडे जे हवे ते माझियावर बरसते जलदातुनी संकटे मज घाबरोनी पळुन जाती दूर रे जोडते नाते खरे मी धर्ममय वचनातुनी पाहते अन ऐकते मी साद माझ्या आतली कल्पनेतिल मस्त गोष्टी मिळविते गाण्यातुनी गझल गाणी आवडीची फँटसी स्वप्नातली माझिया…