मुसळधार पावसात पांघरून गारवा वळचणीस थांबलाय चिंब चिंब पारवा गार गार घन टपोर नाचतेय अंगणी जाहला सुस्नात मुग्ध पारिजाति कारवां तरुतळी बकुळ फुले सुगंध मंद उधळिती त्यांस अंथरून दाट अंगणास सारवा सांजरंग मिसळलेत निर्झरात नाचऱ्या जलतरंग वाजवीत मरुत गाय मारवा मेघ बरस बरसतात मोतिरूप जोंधळे मौक्तिकांस त्या चुरून पाखरांस चारवा गझल – अक्षरगण वृत्त (मात्रा…

सोनचाफा दरवळावा अंतरी नाद घंटेचा घुमावा अंतरी मृगजळासम गावसुद्धा मिथ्य ते वाहता ओढा भरावा अंतरी मिथ्य ती आहे कळावी वासना सत्य माझा भाव गावा अंतरी जाळतो वैशाख वणवा सागरा धार झरता चिंब व्हावा अंतरी शब्द ना कळले जरी मज सर्व ते अर्थ त्यांचा आकळावा अंतरी मूर्त मी बघण्यास जाई मंदिरी जिनसखा मजला दिसावा अंतरी मी…

दाटून मेघ आले वाटे मला लिहावे वळिवात चिंब झाले वाटे मला लिहावे क्षितिजावरी ढगांचे उतरून यान येता ढग बरसण्या निघाले वाटे मला लिहावे आसूड तो विजेचा वाजे ढगात काळ्या धारांत भय बुडाले वाटे मला लिहावे जणु मोगरा नभीचा तैश्या टपोर गारा झेलीत त्यांस न्हाले वाटे मला लिहावे जैश्या सचैल वेली तैशीच काव्यपुष्पे मी काव्यगंध प्याले…

टोक गाठुनी आलो आम्ही पारसनाथाचे टोक गाठुनी झालो आम्ही पारसनाथाचे भक्त पातले सम्मेदावर घागर घेवोनी टोक गाठुनी न्हालो आम्ही पारसनाथाचे रंग उधळुनी संधीकाली सूर्यकिरण हसता गंध चंदनी प्यालो आम्ही पारसनाथाचे वस्त्र किरमिजी रंगबिरंगी घेउन मेघांचे टोक गाठुनी ल्यालो आम्ही पारसनाथाचे पायताण पायात नसूनी त्या नच जोड्यांना टोक गाठुनी भ्यालो आम्ही पारसनाथाचे गझल – अक्षरगण वृत्त…

गझल कामठ्यात तीर एक लावतोय आज भेदण्यास लक्ष्य वीर एक ठाकतोय आज एक दोन तीन चार आत्मरूप जाहलेत उधळण्या फुले अबीर एक पाततोय आज ध्यास त्यांस गझलचाच मुक्त तिज करावयास तळपत्या उन्हात पीर एक तापतोय आज चौकटीत ठाकठोक करुन मूर्त बसवलीय चौकटीस त्या जुनाट मीर पाडतोय आज घाट वळणदार गर्द भोवती कडे विशाल गाठण्यास शिखर…

नाव का मी सुनेत्रा तुझे आठवावे गाव का मी सुनेत्रा तुझे आठवावे आरशाने तुझ्या त्या मला रूप दिधले भाव का मी सुनेत्रा तुझे आठवावे जाहल्या एवढया गोड जखमा सुगंधी घाव का मी सुनेत्रा तुझे आठवावे संत होते तुझ्या अंतरी भेटलेले साव का मी सुनेत्रा तुझे आठवावे वेड होते मला जिंकण्याचे मलाही डाव का मी सुनेत्रा…

तरही गझल गझलेची पहिली ओळ गझलकार इलाही जमादार यांची तसा कुणाच्या चौकटीत तो बसला नाही तरी कुणाला अंगणातही दिसला नाही फुलाफुलांची अंगणातली रांगोळी ही तिला जपाया पावसातही फसला नाही हवेहवेसे रंग फासुनी भिजवुन मजला कधीच माझ्या चौकटीत तो घुसला नाही जरी नव्याने चौकटीतल्या विश्वी रमले तरी कधीही मूक होऊनी रुसला नाही कसे हसावे हेच शिकविले…