-
नाद अनाहत – NAAD ANAAHAT
क्षमा धारणे मार्दव येते हृदय भिजविते मन वचने कृति यात सरलता शौच प्रकटते आत्ममंदिरी नाद अनाहत मधुर बरसण्या अंतर्यामी शिवरुप सुंदर सत्य झळकते धूप सुगंधी मम् कायेचा संयम धर्मी तपोधुनीने यज्ञी जाळुन काम त्यागते भाव आप पर संसाराची करता वृद्धी त्यास त्यागुनी अकिंचन्य मी खरे जाणते उरता सात्त्विक प्रेम न उरता देहासक्त्ती ब्रह्मचर्य त्या निर्मल…
-
खाई – KHAAEE
मी तर सुंदर सुडौल मोहक तरुण मनाची बाई आहे आई आहे पूर्ण नार मी विजेप्रमाणे कडाडणारी घाई आहे आई आहे सुजला सुफला मम् गझलेच्या जमिनीमध्ये अक्षरबीजे पेरायाला लेखणीतुनी टपटपणारी मी झरणारी शाई आहे आई आहे शुभ्र सरोवर राजहंस अन लहरींवरती टपोर कमळे अशी मनोरम गर्द गारवा पांघरलेली मी आंब्याची राई आहे आई आहे मस्त काफ़िये…
-
धूप जाळुनी – DHOOP JAALUNEE
जपात रमले ध्यानी रमले तप केले मी शब्द जाळुनी राख जाहली मम् कर्मांची भाव भावना काव्य जाळुनी हृदय जाहले शांत जलासम बिंब प्रकटले सुंदर माझे आत्मस्वरूपी मग्न जाहले छळणारा मी भूत जाळुनी गाळ साठला तळी जलाच्या ओंजळ भरते शुद्ध जलाने नकाच फेकू दगड चुलीचे तुष्णा मिटली काष्ठ जाळुनी जात पात इतुकी ना मोठी त्याहुन मोठे…
-
अक्षरपुष्पे – AKSHAR-PUSHPE
क्षमाच केली मी मजलाही मार्दवात मम् भिजे इलाही घाट चढाया मोक्ष-मुक्तिचा आर्जव माझे झाले राही निर्मल आत्मा दवात न्हाता शौच अंतरी दिशात दाही भादव्यातले ऊन तप्त हे कैसे माझे तन मन साही बोल बोल प्रिय माझ्यासंगे प्रिय वचने तू सुंदर काही सरस्वती शारदा सुंदरी अक्षरपुष्पे तुजला वाही दर्पणात अन नयन जळी तव जिनबिंबा मी सदैव…
-
गुगली – GOOGLY
कधी न घेते फोडुन डोके गुगली कोडी सोडविण्या त्यापेक्षा मी गझलच लिहिते असली कोडी सोडविण्या पटकन मजला हे कळते की जे ना अपुले धरू नये चुकून धरले तर ना डरते धरली कोडी सोडविण्या नक्कल करुनी कोडी रचता मिळणारे सुख क्षणिक असे आहे वेळ म्हणून का शिणू अडली कोडी सोडविण्या जन्मदिवस वर्षातुन अपुला फक्त एकदा खरा…
-
गणपती येत आहे – GANAPATEE YET AAHE
गणपती येत आहे ताट भरा मोदकाचे लवकरी लवकरी गणपती येत आहे वसन नेस नऊवारी भरजरी लवकरी पावडर पीतांबरी आण घास विसळ भांडी तांब्या-पितळेची गणपती येत आहे सान गोड पोर हो तू परकरी लवकरी तबकात अष्टद्रव्ये लख्ख पीत ताबाणात फुले रचु तांबडी गणपती येत आहे आरतीस जमा सारे मम् घरी लवकरी गणगोत स्वागताला खास आम आले…
-
सहस्त्रदलयुत जिननाम – SAHASTRA DALAYUT JIN NAAM
पर्वराज पर्युषण येता दशधर्मांना जपू अंतरी निसर्गातला धर्म अहिंसा स्वधर्म मानुन बघू अंतरी ज्या धरणीवर जगतो मरतो तिलाच आपण दूषित करतो त्या पृथ्वीचा धर्म क्षमेचा निष्ठेने आचरू अंतरी आत्म्यामधले मार्दव अपुल्या जगात साऱ्या कोमल असते प्रेमभाव जीवांप्रति तैसे प्रेम पेरुया मृदू अंतरी मन वचने कायेत सरळपण याला आर्जव जैनी म्हणती कृतीत येण्या आर्जव सहजी मुनीमनासम…