नकोच आहे? नीघ इथूनी नाटक काहे! नीघ इथूनी बघेल कोणी कशास चिंता!! कुणी न पाहे नीघ इथूनी ताटामधले म्यागी मोदक निमूट खा हे नीघ इथूनी तुझा छबीला प्रियकर बियकर इथे न राहे नीघ इथूनी वाऱ्यासंगे जायचेच तर वारा वाहे नीघ इथूनी पुरे बनविणे पुतळे बितळे अता न साहे नीघ इथूनी हा! हा! ही! ही! लिहिते…

ज्येष्ठामधल्या सायंकाळी शुभ्र अचानक सर येते ढगामधुनी उन्हात फिरण्या पश्चिम क्षितिजावर येते सप्तरंगमय इंद्रधनुष्या निळ्या पटावर रेखाया सात स्वरांच्या छेडित तारा नाचत अंगणभर येते श्याम श्वेत कापूस घनातिल पिंजत उधळत सर वेडी गळ्यात घालुन गळा सरींच्या करात घेउन कर येते पिंपळ पानांची सळसळ अन उंबर तळीचा पाचोळा ऐकाया वेचाया वाकुन होऊन धरणी धर येते सखी…