जळात मी मन मंदिर माझे रेखांकित केले लहरींवरती तरंगणारे उभे शिल्प केले शांत पीत जल लाटांवरती हरित नील धरती पंच शिखरयुत राउळातल्या घंटा झांजरती अवती भवतीचे मोक्षार्थी नर नारी सुंदर नीर नदीचे संथ वाहते त्यात झुले अंबर देउळ की हे जहाज अपुले शिखर कळस हृदया तीर्थंकर चोवीस शिरोमणि बेल पळस हृदया

कृतज्ञ मीही सुंदर सृष्टी सुंदर माझी सुंदर मुले डोळे माझे वीज अंबरी त्यावर अंतर झुले पूर्वजन्मिची पुण्याई मम जन्मोजन्मी वसे त्याचमुळे मम पूर्ण छबीही इतुकी मोहक दिसे अब्जाधिश मी आज जाहले सौख्य संपदा खरी हृदयी माझ्या आत्मप्रियाची वाजतसे बासरी पूर्ण देश अन पूर्ण जगाच्या सफरीला जाण्यास सज्ज जाहले कुटुंब माझे मोदाला लुटण्यास हवे हवे जे…

छायाचित्रांवरती माझ्या कैक तारका फिदा खुद्द माझियावरती मरती खलनायक पण सदा स्वरुप मनोहर तेजस कांती झळाळते मम दिव्य झोपडीत मम माझे गुरुजन येतिल सारे भव्य पुत्र आणखी कन्या माझी हृदयीची दो रत्ने मात-पित्यांना गुरू मानुनी मोक्ष मिळविती यत्ने बिजागरीशी जोडुन नाते नट नि पाना माझा बोल्ट आवळुन झाकण बसवी वाजवीत ग बाजा शशांक मधुरा सुभाषसंगे…

मैत्री अपुली इतुकी सुंदर मित्र-मैत्रीणीनो मैत्रीचा ही रम्य झोपडी मित्र-मैत्रीणीनो बघा वाहते झुळझुळणारे सुगंध भरले वारे स्मरती सारे रम्य आपुले दिस सारे प्यारे मैत्रीसाठी ठेवीन माझा प्राण तराजूमध्ये एकी आणि विश्वासाचे नाते मैत्रीमध्ये नकाच परके म्हणू इथे कुणा हीच खरी मैत्री जात धर्म अन प्रांत देशही म्हणती मैत्री खरी जरी न भेटतो रोज रोज पण…