तांब्यावर पानांची महिरप हळदीकुंकू टिकल्या मळवट प्याल्यामध्ये लिंबू सरबत चाले लगबग कसले खलबत पायापाशी जळी मृदुल कण आतिथ्याने नटले क्षणक्षण ओटीमधला नारळ नटखट जयात लपले कोडे अनवट जांभुळवर्णी वसन गडद खण त्यात बांधुनी दिले सजल घन

कशास गाणे लिहू अता मी वाचायाला तो नाही खरी समीक्षा करू कशाची जाणायाला ती नाही कशास वाटा चालू आता वाट बघाया तो नाही अवघड वळणे कशास घेऊ वळणावरती ती नाही खिदळत नाचत गाऊ कशाला ऐकायाला तो नाही कशास खुडू मी जुई मोगरा गजरा करण्या ती नाही कशास अश्रू ढाळू आता रुमाल देण्या तो नाही चुका…

खाणदेश अन विदर्भ कोकण मावळ घाट नि मराठवाडा सह्याद्री अन सातपुड्यावर मजेत उडती बलाक माला जिवंत आहे शिल्प अजंठा अन वेरूळची कोरीव लेणी रायगडावर अजून घुमते शिवरायांची अमोघ वाणी धर्मवीरांची शांत गुरुकुले कर्मवीरांची धर्म साधना स्वर्ग कराया या भूमीचा अज्ञानाशी युद्ध सामना पुत्र येथला ऐसा गुंडा घटना लिहितो या देशाची किमया करिती इथे महात्मे स्त्रीशक्तीला…