श्वास त्यांचा मोकळा झाला परंतू… आज मी नाहीच तेथे जाणत्यांची वाहते भाषा परंतू … आज मी नाहीच तेथे फोडण्या नेत्रांस माझ्या लेखणीने… आंधळे सारे निघाले पोचले ते माझिया गावा परंतू … आज मी नाहीच तेथे वादळी मेघांपरी ते वर्षताना… मंदिरी वाजेल घंटा अंतरीचा नाद तो माझा परंतू… आज मी नाहीच तेथे गोठल्या आकाशगंगा गारठ्याने… गोठला…

काळजाशी बोलल्याखेरीज माझ्या… मौन हे माझे तुला कळणार नाही … काळजाला हात मी घालू कशीरे … काळजाला दुखविणे जमणार नाही … काळजाला चुम्बते मी पापण्यांनी… वार करणे भिजविणे रुचणार नाही सरळ कर तू वार मी हटणार नाही… दाद दे! हा हट्ट मी करणार नाही… दाद द्यावी लोचनांनी आसवांनी… हलविल्याविन काळजा हलणार नाही सर अता येऊन…

सुकुमार पाकळ्यांचे जाणून भाव काही रानातल्या फुलांचे घडवू जडाव काही लढण्यास आम जनता आहे तयार जेथे तेथे रणांगणी मी सोसेन घाव काही कुजणार संपदा ही येताच मोड त्याला मुलगी म्हणे पित्याला करते लिलाव काही भालावरी चिरी ती रेखून आज आली पाते तिला सुरीचे म्हणतात राव काही ज्यांच्यात हे पडोंनी होतात जायबंदी ते बुजाविण्यास खड्डे घालू…

रंगात रंगुनी मी जाणार पंचमीला समृद्ध फाल्गुनाच्या बघुनी सुगंधलीला कोकीळ तान घेता आंब्यावरी सुखाने वेळू बनात वारा गाईल संगतीला येई वसंत मित्रा भिजवावयास तुजला मिटवून टाक शंका सांगेल मैत्रिणीला अंगावरी सरी घे होण्यास चिंब पुरते झरतील प्रेमधारा मातीत पेरणीला मृदगंध कोंडलेला वार्यासवे निघाला मी दूत प्रेमिकांचा सांगेल साजनीला वृत्त – गा गा ल गा, ल…