-
हात सुंदर – HAAT SUNDAR
घडविती सौंदर्य सारे हात सुंदर लाभली धरणीस त्यांची साथ सुंदर अंगुली रंगात भिजुनी कृष्ण होता भावली गगनास त्यांची जात सुंदर माळुनी हृदये फुलांची स्वप्नवेडी धावतो रानात वेडा वात सुंदर या भुजांनी खोदल्या विहिरी मनातिल उसळते त्यातून पाणी गात सुंदर अंतरातिल वादळाला तोंड देण्या तळपते ही लेखणीची पात सुंदर वृत्त – गा ल गा गा, गा…
-
चपला – CHAPALAA
व्यर्थ कुठे हळहळली नाही अधेमधे ती वळली नाही सुबोध भाषा या गझलेची पण मूढांना कळली नाही नागीणीसम असून चपला भिववाया सळसळली नाही जरी पेटली जरी भडकली कुणावरीही जळली नाही तेल तापता फुलून आली अर्धी कच्ची तळली नाही वादळ गारांच्या माऱ्याने फांदीवरुनी गळली नाही परिघामधुनी सहजच सुटली इथे तिथे ओघळली नाही मात्रावृत्त (८+८=१६मात्रा)
-
मोक्षानंद – MOKSHAANAND
त्रास सरावा श्वास मिटावा श्वास मोकळा शुभ्र हसावा शुभ्र मनाचा रंग खुलावा रंग प्राशुनी सुगंध यावा सुगंध भरला देह फळावा देहामध्ये प्राण असावा प्राणीमात्रा मोक्ष मिळावा
-
पान का काळे करू – PAAN KAA KAALE KAROO
सांग मी मम पुस्तकाचे पान का काळे करू काजळीने लोचनातिल भाव का काळे करू शान माझ्या चेहऱ्याची रुंद मोठे उंच जे फक्त मजला शोभते ते नाक का काळे करू धन्य झाले तृप्त झाले संत वचने ऐकुनी झळकती ऐन्यापरी ते कान का काळे करू मी न कुठले कार्य करते मी स्वतःला तोलते तोलताना बोलताना ओठ का…
-
सारथी – SAARATHEE
वादळे रोंरावताना मेघ गगनी ठाकती शेर ओढी रथ ढगांचा ‘मी’ तयांचा सारथी खेचुनी मम भाव सारे शून्य मी भासे कधी छळत राही पण अनामिक सांजवेळी ओढ ती पौर्णिमेचा चंद्र उगवे अंतरी माझ्या कधी द्यावया आतूर हाका घन समुद्री गाज ती वादळे बनतात जेंव्हा भावनांची गलबते मीच प्रज्ञा मीच प्रतिभा मी सुमेधा अन रथी बीज असुदे…
-
खरे काय आहे – KHARE KAAY AAHE
खरे काय आहे बरे काय आहे कळावे तुलारे तुझे काय आहे तुला पाहिले मी तुला ऐकले मी तरी जाणलेना भले काय आहे गुपीते मनाची जुनी रेखताना जरा अनुभवावे नवे काय आहे इथे पूर्ण नाही कुणाचेच काही तरी आस शोधे पुरे काय आहे किती मोह तुजला उणे शोधण्याचा अता अधिक शोधू खुले काय आहे नसे तू…
-
खरे स्वप्न हे – KHARE SWAPN HE
तुला भाजते जर मृदुल चांदणे कसे भर दुपारी असे चालणे जरी टाकवेना पुढे पावले तरी तू मनाने शिखर गाठणे इथे कार्य अर्धे करू पूर्ण ते जिवा ध्यास घेऊ पुरे छाटणे उगा कोश विणणे फुका उसवणे गगन झेप घेण्या तया फाडणे पुन्हा धीर देण्या बरे बोलुया पतंगास वेड्या नको जाळणे भुकेल्या जनांना भरव घास रे बनव…