-
तिप्प शांत – TIPP SHANT
नखशिखांत मी यशात न्हाले मज न भ्रांत मी यशात न्हाले गीत लिहितसे स्वतंत्रतेचे हृदय प्रांत मी यशात न्हाले उदकचंदनी नऊ रसांसह तिप्प शांत मी यशात न्हाले मेघ जलद वा बनून जलधर घन सुखांत मी यशात न्हाले रंगवून मम अलक सुनेत्रा गझलकान्त मी यशात न्हाले शब्दार्थ तिप्प – तृप्त सुखांत – सुखी शेवट अलक – अती…
-
पार लेखणी – PAAR LEKHANEE
लेखणी शमा रमा कमल कुसुम ठाकले शेर चंद्रमा निशा दार जाम लागले मुक्तकात भूप तो राग गातसे कुणी साथ देश ईश्वरी पार होत हासले
-
चंद्रार्क तनु – CHANDRAARK TANU
जिनसूर्य तू जिनचंद्र तू जिनबिंब तू मम अंतरीच्या भावरंगी चिंब तू मी मोजते ना बीजपंक्ती अर्थदा आरक्तवर्णी फाकले डाळिंब तू उत्सर्पिणी अवसर्पिणी काळातल्या चंद्रार्क तनुवर सिद्धस्वरुपी टिंब तू नांदावया अंकांसवे स्वर अक्षरे काट्यांत मी जो नेसले तो लिंब तू दाटून अंतर गीत झरता भावना ग्रंथीत उरले बीजरूपी डिंब तू वाळून जाता शाकभाज्या माळवी घोळून तिखटी…
-
रूट कॉज – ROOT CAUSE
रूट कॉज काय खरे कळव बरे टाळशील तेच स्मरे कळव बरे चांदण्यात सत्य खिरे झरे उरे का भुजंग मौन वरे कळव बरे वावरात गच्च धुके गडद निळे अंतरात नाद भरे कळव बरे प्रश्न नेमका न कुणी पुसे मला पूस तोच तू मज रे कळव बरे ऐकण्यास तीच जुनी अलक पुन्हा कोण नित्य हट्ट धरे कळव…
-
चारोळी बाई – CHAROLI BAI
चारोळी बाई झर ओळी बाई अंगणी काढते रांगोळी बाई पुरणास वाटून कर पोळी बाई विकाया बिब्ब्यास फिर बोळी बाई उरकून टाक तू अंघोळी बाई घामाने भिजली धू चोळी बाई शिमग्यास सुनेत्रा कर होळी बाई
-
जहाल साकी – JAHAAL SAAKEE
चहूकडे चाललीय घाई सुधारण्याची स्वतःस आता कुणी न बघते कसे फुलांच्या जपायचेरे मनास आता अता सुखाने लिहीत आहे असेच काही मने फुलाया खुडून काटे म्हणेन हृदया उधळ उधळ तू सुवास आता जुनाट कर्मावरी उतारा मलाच देते जहाल साकी तयांस प्राशुन झरझर लिहिते मुळी न थारा भयास आता भिजून भिंती दवारल्यावर जुने नवे पोपडे निघाले करुन…
-
जिन राहतो – JIN RAAHATO
जिन राहतो माझ्यासवे माझ्या घरी मम अंतरी सांगू कशाला हक्क पुद्गल सांडल्या शब्दांवरी मी पाहिल्या अन ऐकल्या गोष्टी किती भूतातल्या पण वर्तमाना जागते जगण्या कथा लिहुनी खरी मधुचंद्रमा पूर्णाकृती माथ्यावरी घन सोबती दुग्धातल्या बिंबासही भिजवावया आल्या सरी फुलुनी कळ्या गंधाळता जाईजुईचा ताटवा कोजागिरीच्या अंगणी शांती इथे नांदे खरी मौनातली झाडे पुन्हा करतात जेव्हा लावणी येते…