Tag: Marathi Ghazal

  • केव्हातरी मिटाया – KEVHAATAREE MITAAYAA

    केव्हातरी मिटाया मज लागणार डोळे ढाळू नकोस अश्रू मम तेवणार डोळे शब्दांस गोल झाल्या लावून धार डोळे बनुनी कलम दुधारी करणार वार डोळे पत्रे उडून जातिल कर अंगणात गोळा पत्रांवरी पहाटे दव ओतणार डोळे माती तरूतळीची बकुळीस गोष्ट सांगे माझे तुझे मिळूनी होतील चार डोळे नेत्रांस दान करुनी दृष्टी दिली कुणाला ठाऊक ना जरी हे…

  • सीमोल्लंघन SEEMOLLANGHAN

    सीमेचे उल्लंघन केल्यानंतर बोलू पुन्हा वेगळे आल्यावर प्रत्यंतर बोलू भटकुन भटकुन मन थकल्यावर ध्यानाग्नीतुन हरेक ओठांवर हलतो तो मंतर बोलू आंतरजाली फिरती शोधक नित्य इंजिने गूगलवरच्या इंजिनांस त्या व्यंतर बोलू देव पाहण्या नकाच काटू अंतर बिंतर नीतळ आत्म्यालाच स्वतःच्या अंतर बोलू विचार मंथन करण्याचा अन बोलायाचा मला सुनेत्रा आहे ध्यास निरंतर बोलू

  • गुल्लिका – GULLIKAA

    विंध्यगिरीवर श्यामल सुंदर जलद दाटले पुन्हा गोमटेश बाहुबलीवर जल मुक्त सांडले पुन्हा हाती चंबू सान दुधाचा टोकावर गुल्लिका धार ओतता धवल दुग्धमय घन कोसळले पुन्हा नीर क्षीर चंदन अन केशर अष्टगंध औषधी प्रपात धो धो सुवर्ण हळदी लोट उसळले पुन्हा पारिजात मोगरा चमेली चंपक जाई जुई सुरभित पुष्पांनी भरलेले मेघ बरसले पुन्हा अखंड रज्जूवर प्रेमाच्या…

  • अभ्यंतर – ABHYANTAR

    टिपत राहणे काव्य निरंतर हाच जादुई जंतर मंतर माझ्यासाठी मम अभिव्यक्ती हाच जादुई जंतर मंतर अभ्यंतर काबूत असावे हाच जादुई जंतर मंतर अंतर अपुले सतत चाळणे हाच जादुई जंतर मंतर अंतर पाहुन वेग ठरविणे हाच जादुई जंतर मंतर स्त्री पुरुष दो माणूस जाती हाच जादुई जंतर मंतर देव नारकी गती जाणणे हाच जादुई जंतर मंतर…

  • प्रवासी पक्षी – PRAVAASEE PAKSHEE

    जीव प्रवासी पक्षी आहे क्षितिजावरची नक्षी आहे वाघ कसा रे शाकाहारी तो तर प्राणीभक्षी आहे मोजत बसणारा योनींना गरगर फिरतो अक्षी आहे मुक्ती कशाची मोहांधाला बसून अपुल्या कक्षी आहे सुनेत्रास या कधीच कळले रत्नत्रय धन वक्षी आहे मात्रावृत्त (१६ मात्रा)

  • खाडाखोडी – KHAADAA KHODEE

    ठेव जपूनी मधुघट भरलेले तव अधरी अधरामधल्या बोलांनी भर हृदय घागरी मौनामधल्या भावभावना उसळुन येता अलबत येते गाजत भरती शुद्ध अंतरी गलबत येता मालाने गजबजते बंदर निवडक मालालाच त्यातल्या ठेव आगरी हस्तलिखीते मुद्रण प्रती भर मोजुनीया खतावणीतिल हिशेब दिसण्या खुल्या अंबरी खाडाखोडीवरती सुद्धा लिही खरे रे वळिवाची सर भिजविल पाने तुझी वासरी मात्रावृत्त (२४ मात्रा)

  • उदकाडी – UD KAADEE

    प्राक्तन माझे गुलाम बनले मम आत्म्याच्या चरणी झुकले शून्य जाहल्या पंचभुतांना भविष्य माझे पुरून उरले उधाणलेल्या समुद्रात मन नाजुक उदकाडीवर तरले झरलेले मम अक्षर अक्षर शुभ्र कर्पुरासमान जळले लेखणीस मम वंदन करण्या कर जोडुन मी डोळे मिटले