Tag: Marathi Nisarga-kavita

  • फुलमाला – FUL MALAA

    घे विश्रांती करे विनंती जलदाला पृथ्वीघे म्हणते मम माळ कुंतली फुलमाला पृथ्वी वेषांतर करुनी नित सृष्टी नक्षत्रे उधळीघेय म्हणे खांद्यावर कम्बल वाऱ्याला पृथ्वी रत्नकम्बला मी का द्यावे म्हणता शिरोमणीघे रत्नत्रय म्हणे क्षमावणि इंद्राला पृथ्वी कशास मस्ती सांग दुजांच्या जीवावर जीवाघे व्रत सुंदर कानी सांगे जीवाला पृथ्वी पद्मावती जिनशासन देवी पारसनाथाचीघे वीणा पुस्तक हाती तव वनमाला…

  • पेढे – PEDHE

    निळे जांभळे थेम्ब बोचरे तुझे टपोरे आले काळ्या कोऱ्या पाटीवरती अक्षरांत मी न्हाले गडद काळिमा शांत होऊदे प्राशुन हिरवे पाणी मुळाफुलांनी गावी आता निळसर पहाटगाणी घूम पावशा पानांआडून येण्या पाऊसधारा उन्हास हळदी तना लपेटून शीळ घालण्या वारा लिहीन गाणी सहज सहज मी नाव सुनेत्रा माझे कळ्याफुलांचे गेंद तरुंवर दलात सौरभ ताजे सुगंध लुटण्या येतील भुंगे…

  • खरा सोबती धरतीचा – KHARA SOBATI DHARTICHA

    हृदयी स्थापित मम आत्मा, ईश्वर माझा मम आत्मा. आत्म्यासंगे बोलत मी, करते कर्मे सदैव मी. निसर्ग अवती भवतीचा, खरा सोबती धरतीचा. प्राणवायूचे कोठार, उघड उघड.. म्हणते द्वार. शुद्ध मोकळी हवा हवी, गोष्ट सुचाया पुन्हा नवी.

  • क्षण पकड – KSHAN PAKAD

    खिडकीतुनी काय दिसे…. सांग मना सांग तुला … कौलारू घर निवांत … झोपलाय प्रहर शांत … या इथे पण पहा … वाऱ्याने सळसळता … पिंपळ बघ हसत उभा … पिंपळ करी सळसळ बघ … सोड वृथा हळहळ बघ … घे जगून क्षण पकड … उघड उघड … दार उघड… पिंपळ हा सांगतसे … विसर शब्द…

  • पल्लवीत – PALLAVEET

    धवलगान गावयास उत्सुक मन पल्लवीत… अंतरात भावपुष्प … लिहित होत पल्लवीत … ताटवा फुलून मंद… उधळतोय प्रीत गंध … टळटळीत प्रहर वेळ… जुळव शब्द भावबंध ….

  • नाजुक चण – NAAJUK CHAN

    नाजुक चण .. कणखर मन … फिकुटल्या गुलाबी पाकळ्यात … लपेटून तन …. मन लुटतय … निसर्गाचं धन… डेझी डेलिया ..चमेली चाफा … रंगबिरंगी … फुलांचा वाफा … अवतरला भुईवर … जादुई ताफा …

  • ध्यानात खोल जाता – DHYAANAAT KHOL JAATAA

    ध्यानात खोल जाता आत्म्यात जिन दिसावा कुसुमांसवे कळ्यांनी पानांस रंग द्यावा झरता झरा उन्हाचा डोळे मिटून प्यावा जग शांत चित्त होता वारा पिऊन घ्यावा निजल्यावरी मनाला झोका हळूच द्यावा स्वप्नात माय येता चाफा फुलून यावा शब्दात तव सुनेत्रा मृदु भाव मी भरावा