-
कलश – KALASH
भाव शुद्ध अर्पिते प्रभूला प्रभूसम होण्या ओंजळ भरली शुभ्र फुलांनी अर्घ्य वाहण्या जाई जुई प्राजक्त मोगरा विपिनी फुलला सळसळणाऱ्या नवपर्णांनी पिंपळ सजला निसर्गातले रंग उधळण्या वसंत आला आभाळातून कलश घनांचा झरू लागला सृष्टीमातेच्या चरणी मम माथा झुकला
-
सांज गोरीमोरी – SAANJ GOREE MOREE
किती ऊन सोने सांडते उन्हाळी काया घाम गाळे वेचून वेचून उन्हाचे चांदणे उन्हाचा पाऊस पेरण्या अक्षरे लेखणी झरेल ऊन सावलीत सावली उन्हात सावली रापते गव्हाळते ऊन झाकोळता नभ ऊन काळवंडे गर्द कडुनिंब त्याला वारा घाले गोधन गोठ्यात वाहने सुसाट उंबऱ्यात बाळ पाहतेय वाट ऊन काळगेले सांज गोरीमोरी धुळीत खेळून उभी शांत दारी संधिकाली तूप साजुक…
-
अधिक अधिक – ADHIK ADHIK
जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया …. गात्रांतुन कडकडती वीज खेळवाया सैराटी वाऱ्यातुन धूळ येय गाया …. जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया …. मातीने माखुनिया देहगंध जाया अंगांगी जलदांतिल धार नाचवाया… जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया … कुष्णधवल मेघांची ऐसपैस छाया तप्त लिप्त भूमीवर पांघरून घ्याया… जन्म हवा पुन्हा पुन्हा इहलोकी याया ….…
-
झेप – ZEP
निळसर अंबर चाफा कोमल कळ्याफुलांची झेप नि परिमल झळके वनराई … मोद विखरुनी ठाईठाई .. झळके वनराई … चिंब चिंबल्या फांद्यांवरती चिमणपाखरे किलबिलणारी झुले लता जाई … मोद विखरुनी ठाईठाई ..झुले लता जाई … रानफुलांचा हळदी वाफा तृणपात्यांचा हिरवा ताफा गझलगीत गाई.. मोद विखरुनी ठाईठाई ..गझलगीत गाई मुग्ध रक्तिमा अधरी गाली भाळावर पूर्वेच्या लाली सळसळे…
-
मंत्र साखरी – MANTR SAAKHAREE
उडती फुलपाखरे मजेने पंख पसरुनी अवतीभवती फुलाफुलांतिल मकरंदासव गंध उधळुनी अवतीभवती सानथोर जीवांनी साऱ्या सुगंध प्यावा आनंदाने सृष्टी जपण्या मंत्र साखरी जपत रहावा आनंदाने झिंगुन वाऱ्याने लोळावे तृणपात्यांच्या अंगांगावर गवतफुलांनी नाचत गावे तृणपात्यांच्या अंगांगावर मोरपिसाचे कलम सरसरा उखडत जाते भयास जर्जर अक्षररूपी ठिणगी जाळे अंधरुढींच्या भुतास जर्जर असे लिहावे तसे लिहावे नकाच सांगू मला कुणीहो…
-
कौमुदी – KAUMUDEE
सूर्यकिरण कोवळे चुंबिता उमले कमळ कळी कार्तिक स्नानासाठी उतरे बिंब रवीचे जळी झळाळणाऱ्या पीत दुपारी मिटुन केतकी दले जर्द पितांबर पांघरुनी बन सुवासिक झोपले पिवळी तांबुस सांज मखमली श्यामल श्यामल धरा टिपुर टिपुर टिपऱ्यांच्या संगे खळखळ गातो झरा गोधूळीने दिशा रंगल्या गवळण काढे धार गोप टाकतो गोठ्यामध्ये भारा हिरवागार लाल निखाऱ्यावरी चुलीच्या पात्र ठेवता माय…
-
भिजली वर्दळ – BHIJALEE VARDAL
जवळपास वा दूरदूरवर ओळख सुकली भिजते आहे हिरवा श्यामल फिकट पारवा श्रावण घन मनी दाटत आहे निळसर राखी सडकेवरुनी भिजली वर्दळ वहात आहे वर्दळीस मी भरून डोळी घनास मनीच्या शिंपीत आहे किलबिल चिवचिव ऐकायाला वाऱ्यासंगे हलता झाडे पत्र्यांवरती टपटप उतरत पाऊस तेव्हा म्हणतो पाढे असेच केव्हातरी आवडे जगावयाला पावसासही पाढे म्हणता म्हणता गातो माझ्यासंगे मजेत…