-
कौमुदी – KAUMUDEE
सूर्यकिरण कोवळे चुंबिता उमले कमळ कळी कार्तिक स्नानासाठी उतरे बिंब रवीचे जळी झळाळणाऱ्या पीत दुपारी मिटुन केतकी दले जर्द पितांबर पांघरुनी बन सुवासिक झोपले पिवळी तांबुस सांज मखमली श्यामल श्यामल धरा टिपुर टिपुर टिपऱ्यांच्या संगे खळखळ गातो झरा गोधूळीने दिशा रंगल्या गवळण काढे धार गोप टाकतो गोठ्यामध्ये भारा हिरवागार लाल निखाऱ्यावरी चुलीच्या पात्र ठेवता माय…
-
भिजली वर्दळ – BHIJALEE VARDAL
जवळपास वा दूरदूरवर ओळख सुकली भिजते आहे हिरवा श्यामल फिकट पारवा श्रावण घन मनी दाटत आहे निळसर राखी सडकेवरुनी भिजली वर्दळ वहात आहे वर्दळीस मी भरून डोळी घनास मनीच्या शिंपीत आहे किलबिल चिवचिव ऐकायाला वाऱ्यासंगे हलता झाडे पत्र्यांवरती टपटप उतरत पाऊस तेव्हा म्हणतो पाढे असेच केव्हातरी आवडे जगावयाला पावसासही पाढे म्हणता म्हणता गातो माझ्यासंगे मजेत…
-
मुरलीचे स्वर – MURALEECHE SWAR
अहह ! अहह ! आषाढ घनांतुन कृष्ण नीळ तन मन जलदांतुन शकुन्तलेचे कुंतल श्यामल बरस बरसती झरझर भूवर कुरळ कुरळ कचभार प्रियेचा उडवत जाता झोत हवेचा कालिंदीच्या सलील जलावर हिंदकळे राधेची घागर पाझरणाऱ्या त्या सलिलावर मुरलीचे स्वर… मुरलीचे स्वर….
-
बरस बरसला दारी – BARAS BARASALAA DAAREE
तरही कविता कवितेची पहिली ओळ कवी रमेश वाकनीस यांची मी कोसळणारा पाऊस पहिलावहिला अंतरी भरूनी हलके झरझरणारा आषाढ घनातुन संदेश प्रिये तुज देण्या मी येतो तुझिया नयनांत भराया वारा पाऊस थबकला बरस बरसला दारी मेघातुन आला लोळण घेण्या दारी अक्षरे पेरुनी भूवर मम अंगणी तो हसतो आहे हिरवेपण लेऊनी पानांचा पाऊस टपटपे भिजे माधवी पान…
-
हूड बाळ – HOOD BAAL
खडकांतुन उडत झरत निर्झर ये गीत गात जायचे तया खुशीत करित रम्य नृत्य नाच वळणावर घेत उड्या पर्वतास भेट खड्या सखाच हा तुझा कड्या कड्यास साद हसत देत बिजलीसम लखलखत निर्झर ये गात गात …. वाटेवर पोरधरी मिळवतील हात जरी सान पोर समजुनी पकडतील जर कुणी त्यांस जळी पाडूनी झरा शिरे दाट वनी जोरदार धडक…
-
नीर झरा ग नीर झरा – NEER ZARAA G NEER ZARAA
गगन चुंबण्या उभ्या खड्या तुझ्याच अधरांवरुन कड्या मस्त नाचतो घेत उड्या खळखळ वाजत भरे घड्या घालत भूवर पायघड्या नीर झरा ग नीर झरा… जळी तरूंचे सांगाडे बाजुस शिंदीची झाडे त्यावर मेघांचे वाडे वीज कडाडुन ते पाडे ढगातून कोणा धाडे नीर झऱ्यास नीर झऱ्यास … कधी करितसे शांत जला बिंब दावण्या गवतफुला उडवुन अंगावर पाणी तृणपात्यांना…
-
विशुद्धमती – VISHUDDH MATEE
कोमल कुसुमांवरी रंगल्या उडते फुलपाखरू भृंगासम गुणगुणते गाणे चंचल मनपाखरू मधमाश्या मधुसंचय करिती बांधुन पोळे छान लोट सुवासिक वाऱ्यावरती धुंद केतकी रान आंबेराईवरून येते लहर सुगंध भरली काटेरी कुंपणावरीही रातराणी फुलली नीर व्हावया शीतल सुरभित वाळा माठातळी बंद पाकळ्यांमध्ये जपते परिमल चाफेकळी ग्रीष्माची चाहूल झळाळी मोद उधळते मनी कवीमनाच्या पऱ्या बसंती झुलताती अंगणी असा उन्हाळा…