-
माझे सॉनेट – MAAZE SONNET (SUNEET)
आम्ही मेघ सावळे दाटता नभी अश्वांवर बसूनी झिंगतो वात हूड वीज आसूड घुमवी कडकडा उधळतात अश्व चौखूर आम्ही कोसळू धडधडा कडा ओतेल मौक्तिके शुभहस्ते ओंजळीत भरूनी धनधान्य पिकवतील ग्रामस्थ नीरास वळवूनी भागवू तहान धरणांची सांडू लोळून गडगडा व्हावयास बाष्प हलके तापून उकळू तडतडा लहरण्या मुक्त विहरण्या मोदे वर जाऊ उडूनी अदृश्य होऊन फिरू तारांगणी नक्षत्रफुले…
-
तीर्थंकर चरण – TEERTHANKAR CHARAN
आदिनाथ तीर्थंकर पहिला चरण तळी ऋषभ अजितनाथ तीर्थंकर दुसरा चरण तळी गजराज संभवजी तीर्थंकर तिसरा चरण तळी अश्व अभिनंदन तीर्थंकर चौथा वानर चरण तळी सुमति जिन तीर्थंकर पंचम चकवा चरण तळी पद्मप्रभू तीर्थंकर षष्ठम लोटस चरण तळी सुपार्श्व जिन तीर्थंकर सप्तम स्वस्तिक चरण तळी चंद्रप्रभू तीर्थंकर अष्टम चंद्रकोर चरणी पुष्पदंत तीर्थंकर नववा चरण तळी मगर…
-
मंदारचल – MANDAAR CHAL
देवी वाचमुपासते हि वहव: सारं तु सारस्वतं। जानीते नित रामसौ गुरुकुल क्लिष्टो मुरारि: कवि।। अब्धिर्लंघित एव वानर भटै:किंत्वस्य गंभीरतां। आपाताल-निमग्न-पीवरतनुर्जानाति मंदराचल: ।। ~ आचार्य हेमचंद्रसुरि अर्थ – थातूरमातूर पुस्तकी विद्येने आतापर्यंत अनेकांनी वाग्देवीची उपासना केली आहे परंतु सारस्वतसार फक्त गुरुकुल-वासात निवास करून कंटाळलेला मुरारी कवीच जाणतो. वानरसेनेने समुद्र तर ओलांडला परंतु तिला समुद्राची खोली जाणता…
-
हृदयाचा हिय्या – HRUDAYAACHAA HIYYAA
हृदयाचा हिय्या एक विशुद्ध भावकाव्य ….. कवी ग्रेस यांच्या बहुतांश कविता विशुद्ध भावकविताच आहेत. याबाबत म्हणजे विशुद्ध भाव काव्याबाबत कवी ग्रेस स्वतःच असे म्हणतातकी, “विशुद्ध कवितेचा मार्गच तर्काला तिलांजली देऊन तर्काच्या पलीकडून खुणावणाऱ्या नक्षत्र वाटांचा मागोवा घेत असतो. विशुद्ध भावकवितेतील तार्किक सुसंगती लय तत्वाच्या आधारे साधली जात असते. ती जीवशास्त्राच्या सेंद्रिय घटकांप्रमाणे विकसित होत असते,…
-
कन्नड – KANNAD
मात वंद केळ नंद निनग हेळतेनु क्यलस मुगद बळक नान निनग कलसतेनु आड ब्याड मदिनदाग बिसल हत्ततेति निद्द्य माड नान अक्कि हसन माडतेनु भांइमेग होग ब्याड व्हास माड तंगि संजिनेग धारि तगद हाल कासतेनु चंद्रमान ब्यळकदाग आंगळाग तंगि मुगलदाग यष्ट चिक्कि नवल केळतेनु गझल बरद हाडतेन नम्म मातनेग शास्त्र ऊदि बरद छंद शांत मलगतेनु शिखरजीग…
-
कू – KUU
हळूहळू हे वाजत आहे पानगळीतिल पान वृक्षातळीच्या पाचोळ्याला ऐकू देऊन कान पाचोळ्यातुन ऐकायाला किलबिल किलबिल गान रवीकिरणांचे भू वर आले अगणित सरसर बाण शीळ घालतो सुरभित वारा हरपुन तन मन भान लहर लहरती लता माधवी वेळावीत ग मान जरी छाटली खोडे त्यावर फुटली पर्णे सान पुनव रात्रीला शिशिर नेतसे चंद्रावरती यान उधळुन देती ऋतू सहाही…
-
साय धुक्याची – SAAY DHUKYAACHEE
निळे पारवे गडद दाटले धुके उपवनावरी डोंगरमाथ्यावरून आल्या रवीकिरणांच्या सरी घुसळुन घुसळुन साय धुक्याची आले वर लोणी लोण्यामधुनी दवबिंदूंचे घळघळले पाणी कढवुन लोणी पानोपानी तूप गाळले छान संधीकाली सांजवातीने उजळुन गेले रान धवल चंद्रमा प्राचीवरती झरे चांदणे पान प्राशुन त्याला चकोर गाई स्वातंत्र्याचे गान