-
झबक बाई – ZABAK BAAEE
सत्ताविस मात्रात बांधली सुबक रुबाई खास पूजन करण्या मीच सजविले तबक रुबाई खास ब्रह्मांडातिल जीवजीवांना हिचेच वेड नि ध्यास सृष्टि सुनेत्रा सुंदर बाई झबक रुबाई खास
-
आत्महितैषि – AATM HITAISHEE
… गागाल गागाल हे अखरब साठी सुरुवातीला सोपे लिहुया अवघड ना गण गागालगा गागागा हे अखरम साठी आरंभाला गाललगा च्या सारखेच हे ग ललगागा … आत्महितैषि बरसावे मी श्रावणातल्या ढगासमान रिते रिते मी व्हावे उडण्या खगासमान प्रेम वसे मम हृदयी सम्यक आत्महितैषि जन रीती पण पाळाव्या मी जगासमान
-
नाताळ – NAATAAL
नाताळ घेऊनी आलाय भेटी कोण सांगा घेऊनी भेटींस गोष्टी दोन सांगा गोडवा नात्यात आणे काव्य माझे गातसे नाताळ गाणे रम्य माझे … तराई मम् रुबाईत मीच लिहिले “बोल” गझले मम तराईत मीच दडले बोल गझले भावलिंगी मुनी दिगंबर आत्मधर्मी मम शिलाईत मीच विणले “बोल” गझले … सगाई अखरम वा अखरब असुदे तव वृत्त रुबाई मतला…
-
प्रतीके – PRATEEKE
प्रतीके देती, नित्य निराळा, बोध वेगळ्या जीवांना.. प्रतीके अनवट, कधी आणिती, क्रोध वेगळ्या जीवांना….. प्रतिमा रेखीव, पाण्यामधली, सतत डोलता वाऱ्याने.. प्रतीके म्हणती, काव्यांमधुनी, शोध वेगळ्या जीवांना…..
-
झरतृष्ट – ZARATRUSHTA
कोण हा झरतृष्ट आहे पुस्तकाचे पृष्ठ आहे कोण लिहितो गीत यावर दृष्ट की अदृष्ट आहे … मेघ घन घन कृष्ण आहे जलद भरला तृप्त आहे सांडण्या धो धो सुखाने जाहला संपृक्त आहे … वाफ भरली लुप्त झाली मेघना संतुष्ट झाली गार वारा झोंबल्यावर कोसळूनी मुक्त झाली … रुष्ट होणे बरे नाही गुप्त होणे बरे नाही…
-
रोज लिहावे (तीन मुक्तके) – ROJ LIHAVE
प्रभातीस मी लिहिते काही प्रभातीस आठवते काही किलबिल ऐकत पक्ष्यांची मज प्रभातीस जागवते काही …. लिहिण्यासाठी सहज सुचावे स्वप्न मराठी तुझे तुझे हसावे व्यक्त कराया भाव मोकळे भाषेचे ना बंधन व्हावे …. रोज लिहावे असेच काही अक्षरांतुनी हसेल काही लिहिता लिहिता झरती डोळे देणे त्यातुन जमेल काही ….
-
मंगल(मङ्गल) – MANGAL
मंगल मन्गल मङ्गल चरणी शुद्ध निरञ्जन दीप तेवतो मुनी दिगंबर निर्भय ज्ञानी जितेंद्रिय आत्म्यात राहतो अभय मिळाया जीवांना हा काळ खरा पावन आला हो पानगळीचा ऋतू शिशिर हा मुक्तक लिहिण्या मला भावतो मुक्तक – मात्रावृत्त (३२ मात्रा)