एक कोकरू हुंदडणारे … पण आकुळलेले
काळ्या डोळ्यांमधे वेदना …
होते बावरलेले …
कुणी अनामिक अनोळखी जरी….
कुशीत अलगद शिरले …
कवळुन घेता प्रेमभराने
शांत शांत जाहले…
तृप्त अनामिक तृप्त कोकरू …
नेत्र मेघ भरले …
जलदांमधुनी थेंब टपोरे
गाली झरझरले ….
अधरांवरती हलके हलके ….
हसू निरागस फुलले …