आजकाल बोलण्यास सवड नाय ऐकण्यास कोण का म्हणेल सांग ये निवांत भेटण्यास वेळ ना तयांस अन्न रांधण्यास खावयास पण सदा तयार तेच शर्यतीत धावण्यास खर्च जाहल्यावरी हिशेब चोख ठेवतात गुप्त फुकट जे मिळेल ते बसून लाटण्यास रंगरूप बदलतात हायफाय वागतात जोखती दुजांस फक्त आरशास टाळण्यास टापटीप राहतात लाजतात ते श्रमांस लाजकाज सोडतात फक्त पाय चाटण्यास…

पुण्य खूप कमविलेस फेडणार पाप कोण कर्मनिर्जरा तुझीच द्यावयास जाप कोण हा पुढे उभाय वाघ तापमापि ही प्रचंड प्रश्न फक्त एवढाच मोजणार ताप कोण बंदुकीत मी कधीच दारु पूर्ण ठासलीय भांडणास रंग हाच ओढणार चाप कोण हा महाल नाहतोय चांदण्यात संपदेत उंबऱ्यात ज्ञानदीप उलथणार माप कोण मंगळास काळसर्प कोंडतोय कुंडलीत सापळा पुरा तयार कोंडणार साप…

कालसर्प कुंडलीत त्यास फक्त ठेचणार जो असेल देवळात त्यास नित्य पूजणार बंगल्यात झोपडीत जर फिरे भुजंग साप सर्पमित्र होत त्यास वाटिकेत धाडणार केवडा बनात नाग मस्त राहती निवांत नागिणींसवे तिथेच ते मजेत डोलणार माणसे भिऊन त्यास तो भिऊन माणसांस छेडल्याविना कुणा कधीन सर्प चावणार श्रावणात पंचमीस वारुळास जाय पोर त्या अजाण बालिकेस शिक्षणास जुंपणार वृत्त…

चालतेस चंचले उन्हात गीत गात गात पावसात वादळात उग्र शीत गात गात सोड हात हो पुढे भरार उंच क्षितिज पार झेप यान घेतसे तुझीच जीत गात गात नाव चंचला जरी सदैव शांत चित्त शुद्ध वाट चालते सदैव जोजवीत गात गात वाटतात ही फुले सुगंध रंग या जगात सांडतात बरसतात देत प्रीत गात गात हृदय कमल…

हसेन चंद्र होउनी स्मरेन मधुर तेच मी हवा जरी मुकी मुकी दवाळ कुंद पुष्प मी पुन्हा पुन्हा लिहावयास गझल धुंद नाचरी उधाणता समुद्र लाट गाज मुक्तछंद मी असेल वृत्त बंद वा ललित सलिल झऱ्यापरी रदीफ काफियासवे भरेन त्यात प्रीत मी सतेज बिंब लोचनात पाहुनी निळे निळे सखे झरेन पापण्यांत तृप्त मुग्ध थेंब मी गुरूकुलात मंदिरात…

लिही आता बरे काही स्वतःसाठी दुजासाठी लिही थोडे उकलणारे नको मारू फुका गाठी कशाला हा हवा गुंता शिरी लागे गझल भुंगा पुरे झाले अरे भुंग्या नको लागू सदा पाठी कशासाठी गुरे येती कषायांची निवाऱ्याला असे वाटे तयांपाठी उगारावी कलम काठी पुरे आता छुप्या गोष्टी उताराचे वयच खोटे जवळ येई हळू साठी म्हणोनीरे बुद्धी नाठी खरे…

नाचवीत उंच हात कोण काय बोलतात गझल चोरुनी कुणास हाय हाय बोलतात ये न ये न म्हणत म्हणत स्वागतास सज्ज तेच का निरोप पण लगेच बाय बाय बोलतात नीर उकळ उकळुनी ढगाढगात धाडतात दूध तापवून मस्त साय साय बोलतात लागला असेल यांस चळ जरी अता अताच वृषभ हा असे समोर म्हैस गाय बोलतात फालतूच कारणे…