-
विद्युल्लता – VIDYULLATAA
नेत्र मिटता राधिकेचे श्याम बघण्या अंतरी मेघ झुकती अंबरीचे वर्षण्या मातीवरी पकडण्या वाऱ्यास वेड्या नाचुनी विद्युल्लता हात धरता वारियाचा कोसळे धरणीवरी वृत्त – गा ल गा गा, गा ल गा गा, गा ल गा गा, गा ल गा.
-
सापळा – SAAPALAA
कुरूप खुळचट, बदकांमध्ये, हंस खरा आगळा कंस शकूनी, जैसा मामा, किती मूर्ख बावळा शुभ्र घनाला, इतुकी घाई, जाण्याची स्वर्गात धो धो बरसुन, मोक्ष मिळवितो, कृष्ण मेघ सावळा जैसे द्यावे, तैसे मिळते, ठाउक तरी कोणी घेय कोहळा, कोणाकडुनी, देत तुरट आवळा कोकिळ गातो, दडून गाणे, आंब्याच्या पर्णात फांदीवरती बसून डोले, पोपट अन कावळा भक्ष्य मिळविण्या, कीटक…
-
सत्यशोधनासाठी – SATYA-SHODHANAASATHEE
भरड पिठाची, केली पोळी, सत्यशोधनासाठी मी कर्मांची, केली होळी, सत्यशोधनासाठी नीटनेटके, रचुन स्मृतींना, बांधियले प्रेमाने जळी बुडविण्या, केली मोळी, सत्यशोधनासाठी अहंकार अन, मिथ्यात्वाचे, करुन वस्त्रगाळ चूर्ण सहज फेकण्या, केली गोळी, सत्यशोधनासाठी मत्त वासना, तुडवुन पायी, जुळवुन दो हातांना ओंजळिची मी, केली झोळी, सत्यशोधनासाठी एकएकटे, कषाय गाठुन, कत्तल करण्यासाठी देवगुणांची, केली टोळी, सत्यशोधनासाठी मात्रावृत्त(८+८+१२ =२८ मात्रा)
-
धगधगत्या अग्नीत तावुनी – DHAGDHAGTYAA AGNEET TAAVUNEE
धगधगत्या अग्नीत तावुनी, शुध्द जाहले! असत्यास मी, ठार मारण्या, सिध्द जाहले! वसुंधरेवर, जीवन फुलण्या, प्रपात असुनी; धबाबणारा! शृंखलेत मी, बध्द जाहले! सुरभित शीतल, लहर असोनी, बघुन भडाग्नी; हपापलेला! क्षणभर चंचल, क्रुध्द जाहले! कणखर असुनी, बंध अनामिक, तोडण्यास मी; कर्म जाळले! कातरवेळी विध्द जाहले! सांजवात लावून अंतरी, बघत राहिले… समाधीत मम, रमण्यासाठी, बुध्द जाहले! मात्रावृत्त (१६+८…
-
भीत नाय मी कुणास – BHEET NAAY MEE KUNAAS
सोक्ष मोक्ष लावण्यास भीत नाय मी कुणास पूर्ण सत्य सांगण्यास भीत नाय मी कुणास लोटुनी पुरात नाव लाट पोट फाडण्यास भोवऱ्यास भेदण्यास भीत नाय मी कुणास कुंडल्या बनावटी करून कैक छापतात त्या चुलीत जाळण्यास भीत नाय मी कुणास माझियात मनुज देव हडळ भूत राक्षसीण हे त्रिवार बोलण्यास भीत नाय मी कुणास मंगळात आगडोंब सांगता कुणी…
-
बंड – BAND
वनराईची नित्य नवी आरास तुझ्यासाठी झरे वल्लरी घेतिल आता श्वास तुझ्यासाठी अधरांचे हे बंड असावे संयम खरा खरा पानांवर बघ दवबिंदुंची रास तुझ्यासाठी मात्रावृत्त(८+८+१०=२६ मात्रा)
-
पहिला थांबा – PAHILAA THAAMBAA
तरुणाईचा पहिला थांबा वय चवदा की सोळागं बाराचा की दहा ग्रामचा खरा कोणता तोळागं तारेवरती अधांतरी तू चालतेस बघ तोऱ्यातं पुरे ताणणे तुटेन आता प्राण जाहला गोळागं कटिवर घागर घेउन जेंव्हा पाय टाकिशी पाण्यातं मस्त झुळझुळे रेशिम-हिरवा नऊवारिचा घोळागं किती खिळखिळे करशिल मजला चूक चुकचुके वेडातं नाव शोभते कुठलेही तिज खिळा चुका स्क्रू मोळागं नको…