-
रब – RAB
असशिल तू जर कलम कसाईमी संजीवन अक्षर साई रदीफ आहे सवे काफियाशब्द अब्ज नव मम रब साई स्वर काफियाच अन स्वर बाराअसिआउसा ओम म्हण साई कर्त्याच्या वारी शनिवारीमला प्रिय तव आर्जव साई मांगीतुंगी गजपंथालाजाय सुनेत्रा हाच वसा ई
-
गमछा – GAMCHHA
गम छा गया …. गया रे …राजी बिवी.. मिया रे … जल छान लो कुएका ..बन मे कहे सिया रे … गमछा नहीं पुराना..गमछा धवल नया रे … गा गा ल गा ल गा गा..सरगम पिया पिया रे… रंगीन ये समा है ..गाता मधुर जिया रे … साकी सरस्वती है ..दीपावली दिया है … हैं…
-
ये पुढे – YE PUDHE
कोण धुतल्या तांदळासम न्याय करण्या… ये पुढेबघ मुनी जैनी दिगंबर पाय धरण्या… ये पुढे गायराने ओरबाडून खावया मलिदा पुरावासरासह सोडली तू गाय चरण्या … ये पुढे आगमे पिंछी कमंडल साधने अन साधनानयन झरले वचन झरले काय झरण्या … ये पुढे सांडलेल्या भावनांना ठेव पात्री तपवुनीआसवांवर साठलेली साय धरण्या … ये पुढे जोड अंतर भाव जोडुन…
-
वा वा – VA VA
रंगले रंगात तम हे रंग कुठला ओळखावानाव जल्लादास कुठले भाव कैसा त्यास द्यावा गर्व तुजला हा कशाने वाद अजुनी चालला रेगर्व म्हण वा स्वत्व त्याला भाव सच्चा पारखावा काल दोहे आज ओवी गझल परवा आत्मधर्मीन्याय करण्या ठेव अंतर फक्त साक्षी ध्यास घ्यावा हक्क माझा मीच घेते मस्त मक्ता वृत्त खाशीमी कशाला माझियावर वार करण्या गर्व…
-
क्लीक – CLICK
कशास करु मी क्लीक कुठेहीछायचित्रे मिळवाया…प्रसन्न साकी माझ्यावरतीसृष्टी सुंदर दावाया….कशास फोटो पाहू आतातूच ठाकता पुढ्यात रे…ओढ निसर्गा तुझीच मजलातुझ्या मनाचा फोटो दे…. मित्र सखा अन ईश्वर गुरु पणनिसर्ग आहे मनुजाचा …हवीच साकी जिनवाणी ममस्फुरण्यासाठी काव्याला … मला न चिंता भीती कसलीनिसर्ग देवा तुझ्यासवे…अंतरीचा जिनदेव दाखवीबिंब मनोहर तुझे खरे … सूर्योदय सूर्यास्त पाहतेरोज तरीपण नवा नवा…
-
री – REE
ज्ञान दीप अंतरी जोड शब्द अंतरीज्ञान दान जे दिले सहज येय मंतरी भाव अर्घ्य वाहते ओंजळीत द्रव्य हेज्ञान आचरण खरे तेच नग्न संत री री कशास हे पुढे सांगते तुम्हांस मीज्ञान आदरे मिळे सांगतात पंत री दर्शनास मंदिरी शांत उपवनी जिनाज्ञान योग साधण्या स्तंभ ना हलन्त री गझल शुद्ध भावना चित्त शांत आत्मियाज्ञान स्वाद चाखण्या…
-
लाल रेघा – LAAL REGHA
रोज वाचून घेरोज मोजून घे नित्य बोलू खरेरोज मांडून घे गाज गाजावयारोज गाजून घे लाल रेघा नव्यारोज खोडून घे ढेकळे मृत्तिकारोज कांडून घे प्रीत पुष्पापरीरोज प्राशून घे मी सुनेत्रा असेरोज जाणून घे