-
भूमी ताई – BHUMEE TAAEE
पृथ्वी धरती भूमी ताई करिते नावे धारण सुंदर क्षमाशीलता तिची प्रकृती मौन घनासम पावन सुंदर शुभ्र मोगरा पर्णदलातिल सुरभित कोमल तसे शब्द हे मार्दव असते या कुसुमांसम तसेच बोलू आपण सुंदर हृदयापासुन खरे बोलतो वचनांसम त्या कृतिही करतो तोच खरा रे गुरू दिगंबर त्याचे आर्जव पालन सुंदर शौच शुद्धता अंतःकरणी असते तेव्हा ते अतिमोहक अश्याच…
-
पर्व पर्युषण – PARVA PARYUSHAN
भाद्रपदातिल शुक्ल पंचमीस पर्व पर्युषण येते खास तिथिस या नेमाने मग प्रियची आठवण येते प्रिय म्हणजे जो हृदयी वसतो व्यर्थ न भटकत बसतो धर्म अहिंसा स्थापित करण्या मनामधे अवतरतो देवघराचा मोह न प्रियला प्रियवर मोहित सैनी पुण्यभूवरी प्रियसाठी नव मंदिर बांधे जैनी क्षमा मार्दवे जीव शोभतो आर्जव सुवर्ण कंकण देह शुद्ध अन हृदयी शुचिता हे…
-
गझलसदृश्य – GAZAL SADRUSHYA
जर्द रवीला जाळ म्हणूया भडक फुलांची दुशाल म्हणुया करे प्रदर्शन दानाचे जी तिजला बोली सवाल म्हणुया स्वच्छ मनाचे मुलगे जे जे त्या मुलग्यांना बाल म्हणूया पक्षपात जो कधी न करतो त्याला सुंदर काल म्हणूया कटकट मोडे त्या काष्ठाला मस्त भिजोनी वाळ म्हणूया जीव जीवाला जीवच म्हणतो पुदगलास पण माल म्हणूया सिंहकटीसम कमर जिची तिज चाळ…
-
गालगाल – GAAL GAAL
गालगाल गालगाल गालगाल गोबरे ओठओठ लाललाल रंगलेत साजरे पानपान फूलफूल आज मस्त डोलते का उदास जाहलेत नेत्र कमल बावरे चाबऱ्या कळीस कोण भ्रमर गोष्ट सांगतो ऐकताच साद हाक ती म्हणेल थांबरे वाहवाह दाद देत गझलकार धुन्दले लाल होत लाजुनी गझल पदर सावरे हाय हाय बाय बाय करत बॉस हासता ऐक बोल गजल मधुर बास बास…
-
तगडा – TAGADAA
पाठीमागे कर्तव्याचा लकडा होता पगडीवरती परंपरेचा पगडा होता स्वप्ने होती नेत्रांमध्ये स्वातंत्र्याची पुत्र गबाळा जरी भाबडा लुकडा होता विमान नव्हते बाइक नव्हती पायही नव्हते वाहन त्याचे दो चाकांचा छकडा होता उजळ भाल ते उंच नासिका त्यावर ऐनक असा चेहरा भाव त्यावरी करडा होता जमीन होती कसावयाला हृदयी श्रद्धा तब्येतीने धडधाकट अन तगडा होता
-
जलदमाला – JALAD MAALAA
फुला-पाखरांचे थवे गात आले मनाचे गुलाबी गडद पान झाले पुन्हा झिंग येण्या तशी जांभळी ती हळदुली उन्हाने भरूयात प्याले पुरा-वादळाच्या तडाख्यात काळ्या लव्हाळीपरी तृण झुकूदेत भाले झरा पीतवर्णी प्रभाती झळाळे दिशांचे फिकुटले वसन हे उडाले मृदुल पाकळ्यांवर दवाचा फुलोरा जसे कर्पुरांचे निळे दीप झाले दुपट्ट्यात हिरव्या हसे मुग्ध चाफा सुगंधात ओल्या मयुर चिंब न्हाले थिटी…
-
पूर्ण भरावे – PURN BHARAAVE
हृदय प्रीतिने पूर्ण भरावे भरभरुनी मज देता यावे जमिनीवरती पाठ टेकण्या एक चंदनी काष्ठ मिळावे तुझिया नेत्रांमधे प्रियतमा सहज सहज विरघळून जावे मदिरेचीही तहान सरली फक्त वाटते तुलाच प्यावे पंख छाटुनी कषाय भरले म्हणे ‘सुनेत्रा’ उंच उडावे