टाक झाडुनी वाकुन वाकुन पाला पाचोळा स्वच्छ कोपरा बघून त्याला कर लवकर गोळा ढीग पडे हा झोपाळ्यावर धुतल्या वस्त्रांचा नकोस घालू घड्या बिड्या तू कर चोळामोळा नीतळ चष्मा घाल धुळीतिल करताना कामे उडता कचरा डोळ्यामध्ये धू लवकर डोळा दगडासम बघ तनमन झाले जागी हो आता झोके देण्या मनास सखये बांधच हिंदोळा गाई गुरांना खाण्यासाठी बनव…

नाजुक साजुक एलोव्हेरा म्हणते भारत माझा मेरा बर्फाविन मज दे इक्षूरस चषकामध्ये सुंदर येरा पुर्वेवरती अरुण उगवला प्रभात म्हण वा त्यास सवेरा सूर्योदय होताच धरेवर वाहन माझे निघे तवेरा बोट दाखवुन यू यू म्हणशी म्हणे ‘सुनेत्रा’ घालच फेरा

रंगले जरी कधी रंग ना मी उधळले फक्त प्रेम ठेवुनी शेष काही विसरले तुझ्याच आठवात मी दंगले पुन्हा पुन्हा तुलाच शोधले पुन्हा जरी कधी हरवले फुलापरी हसत मी चालले तुझ्यासवे घसरता चुकून पाय हात फक्त पकडले पुरेच खेळ हा सख्या कोसळू अता पुरे म्हणत म्हणत मी तुला हळूहळूच बरसले नाव मी तुझे खरे जपून ठेवले…