-
ठाणे – THAANE
पुण्यनगरी प्रिय जिवांची मिथ्य शक्तीचे न ठाणे आवडे आत्म्यात मजला बिंब माझे मी पहाणे उमलती काव्यात माझ्या अंतरीची भावपुष्पे तोंडच्या वाफेवरी ना धावते मम मुक्त गाणे बोलते बेधडक तरीही दुखविले ना व्यर्थ कोणा बोलण्याचे टाळण्याचे धुंडते ना मी बहाणे बाष्प पापातिल जलाचे दाटते मेघात जेव्हा लोळुनी झिंगून पिंगुन बरळतो वारा तराणे टिपुन घेती चिवचिवाटा नेत्र…
-
तीर्थंकरा – TEERTHANKARAA
पंचकल्याणिक कुणाचे बोल रे तीर्थंकरा इंद्रियांचे की जिवाचे सांग रे तीर्थंकरा गणधरांनी संप केला बैसले ध्यानात ते समवशरणच ओस पडले ऊठ रे तीर्थंकरा शस्त्रधारी भक्त येता मौन शासनदेवता मौन त्यांचे सुटत नाही वाच रे तीर्थंकरा ठासलेल्या लेखण्या या मायभूच्या रक्षणा तूच आता चाप त्यांचा ओढ रे तीर्थंकरा पंचभूते भडकलेली उदक नाही औषधा अर्घ्य तुज देण्यास…
-
मंत्र – MANTRA
अक्षर बीजांमधुनी उमटता मंत्र हृदय मंदिरी हवे कशाला कर्मकांड अन तंत्र हृदय मंदिरी जरी मोजुनी मात्रा लगक्रम यंत्री भरला तरी विशुद्ध भावांविन ना चाले यंत्र हृदय मंदिरी
-
त्र्यंगुल – TRYANGUL
गाठायाला हवीहवीशी मंजिल बाई..नोटांचे मज लागत नाही बंडल बाई… सुयोग्य व्यक्तिला मत दे तू अचल मनाने..नकोस झुलवू मनास अपुल्या चंचल बाई… पाचोळ्याने भरून गेले जंगल बाई..कूडा कचरा गोळा करते त्र्यंगुल बाई… शेर असूदे पाच सहा वा सतराशेही..त्यांची चाले गझलेमधुनी दंगल बाई… घरात सखये वीज न आली कोसळली ती..माळ्यावरचा घेच पुसाया कंदिल बाई… अर्थ किती तू…
-
वावटळ – VAAVTAL
हलधर फिरवे हल शेतातिल मातीमधुनी हलके हलके करत मोकळे मातीतिल कण अंतरातुनी हलकेहलके मेघ वर्षती आभाळातुन बिजलीसंगे बोलत नाचत भिजे वावटळ वळिवामधली धार प्राशुनी हलकेहलके
-
पदावर्त – PADAAVART
पायाने जे उडवे पाणी त्या यंत्राला पदावर्त म्हणती अटीविना जे प्रेम करू वा कर्म करू ते विनाशर्त म्हणती दामाविन जी वाटसरूंना जल पाजे ती खरी पाणपोई भुकेजल्यांचे उदर प्रसादे तृप्त करे त्या सदावर्त म्हणती
-
क्षत्राणी – KSHATRAANEE
नित्य प्राशिते जिनवाणी मी कधी न गाते रडगाणी मी छिंद छिंद अन भिंद भिंद तो क्रोध करूया तू आणी मी घरात परिमल पसरवणारी मेजावरली फुलदाणी मी कडेकपारीतून वाहते शीतल खळखळते पाणी मी ईश्वर म्हणतो, हृदयी काष्ठी जळी स्थळी अन पाषाणी मी करकर करते पायताण मम म्हणून चाले अनवाणी मी काव्यकोंदणी लखलखणारी अक्षररूपी गुणखाणी मी टंकसाळ…