Category: Marathi kaavya

  • सुनहरी – SUNHAREE

    पानगळीने झाड बहरते शिशिरानंतर… वसंत येता पुन्हा लहरते.. शिशिरानंतर… ग्रीष्मानंतर वर्षा येते धरा भिजविण्या…. शरद चांदणे हेमंतची शाल सुनहरी… पांघरून मन हृदय सजावे शिशिरानंतर…..

  • टाळी – TAALHEE

    डोळ्यांत आसवांची आली भरून घागर अन पापण्यांत स्वप्ने बुडली झरून घागर भरुनी पुन्हा पुन्हा ती करते रिती स्वतःला झाल्यावरी रिकामी येते तरून घागर पश्चिम झळाळणारी तांब्यापरी बघूनी मज माय पाठवीते छोटी घरून घागर मम घागरीत सागर आहे मधुर जलाचा मी रम्य घाट चाले डोई धरून घागर घन तापताप तपुनी देता विजेस टाळी सांजेस मेघमाला ओते…

  • सज्ज – SAJJA

    सांजवेळ रम्य होत लाल भाळ जाहले भारतीय भू स वंदण्यास काळ जाहले भाळ काळ जाहलेय नमविण्यास शत्रुला कूट प्रश्न उलगडून मी गव्हाळ जाहले कंटकांस खात खात वर्तमान पचवुनी स्वागतास सज्ज शुभ्र पुष्पमाळ जाहले मौन घेतले जरी तयास आज त्यागुनी जाळण्यास वाजण्यास जाळ टाळ जाहले रंगरूप आरशात पाहताच रंगले रंगरंगुनी नशेत सान बाळ जाहले

  • काव्यगंगा – KAAVYA GANGAA

    निळा रंग आभाळाचा मनात जेव्हा उतरत जातो.. नयनांमधल्या निळ्या डोहात हळूहळू पसरत जातो पंख पसरून मुक्त पाखरे झेप घेतात नभात जेव्हा मन गाणे गात गात हिंदोळ्यावर झुलते तेव्हा हिंदोळ्यावर झुलता झुलता तरल होऊन शब्द काही नकळत अर्थ देऊन जाती देहबोलीला दिशात दाही डोळे बोलतात अधर विलगतात शब्दांमधला पकडून भाव तरल धुक्याच्या पडद्याआडून हाका मारतो अनाम…

  • उदो उदो – UDO UDO

    इकडे तिकडे वरती खाली फक्त स्वतःचा उदो उदो दडून मी पण करते आहे मस्त स्वतःचा उदो उदो उदे उदे मी उदे उदे तू उदे उदे घन करिताती गर्जत वर्षत होण्यासाठी स्वस्त स्वतःचा उदो उदो वेठी धरण्या वळण लावण्या कीर्ती मिळण्या बरा पडे चुका लपविण्या शासन करण्या सक्त स्वतःचा उदो उदो पुन्हा उगवती पुन्हा तळपती मध्यान्हीच्या…

  • काजळ – KAAJAL

    नागिण कृष्णा चिद्घनचपला लखलखणारी एक गुलछडी निशिगंधेची दरवळणारी मिणमिणत्या पणतीसम तेवत तेल संपता काजळ होण्या कू नयनातिल काजळणारी नयन जलाशय तुडुंब भरता काठ सोडुनी खडकांमधुनी निर्झरबाला खळखळणारी मुक्त व्हावया अधरांमधुनी शीळ घालुनी लहर हवेची श्वासामधुनी सळसळणारी देहाग्नीच्या भट्टीमध्ये तपवुन तापुन हृदयामधल्या शुद्धात्म्यासह झळझळणारी

  • कन्यादान – KANYAA DAAN

    लग्नविधीतिल शब्द खटकतो कन्यादान कन्या म्हणजे वस्तू नाही आत्मा जाण हात असावा हातामध्ये कशास गाठ विसरुन ओट्यांची गाठोडी व्हावे गान स्वतंत्रता आत्म्यांची जाणुन द्यावी साथ परंपरेतिल अस्सल जपण्या यावे भान मैत्री प्रीती दोन जिवांची वाढायास कर्तृत्वाने वाढो दोन्ही घरची शान प्रत्यंचा धनुराची ताणुन धरता नेम मुक्तिपथावर ऊर्ध्वगतीने जातो बाण