Category: Marathi kaavya

  • पुण्यनगरी – PUNYA-NAGAREE

    सावळा पाऊस ल्याली पुण्यनगरी श्रावणी धारांत न्हाली पुण्यनगरी मावळ्यांची संस्कृती इतिहास पावन आठवोनी चिंब झाली पुण्यनगरी लेखणीचे रक्षिण्या स्वातंत्र्य लढते रेखुनीया तिलक भाली पुण्यनगरी टिकवुनी बाणा मराठी इंग्रजीसम वाघिणीचे दूध प्याली पुण्यनगरी उगवतीच्या लालिम्याला प्राशुनीया दिव्य शोभे वीरकाली पुण्यनगरी गझल अक्षरगण वृत्त (मात्रा २४) लगावली – गालगागा/ ३ वेळा

  • आत्मसुंदरी – AATM-SUNDAREE

    मी आत्मसुंदरी आहे लढणार संगरी आहे निष्पाप माणसे माझी जपणार अंतरी आहे होतोय फायदा पुण्या हा न्याय भूवरी आहे आभाळ टेकले भूवर जिनदेव मंदिरी आहे मम् शस्त्र लेखणी भारी संदेश अक्षरी आहे चिखलात पत्रिका बुडली नक्षत्र अंबरी आहे आत्म्यास जाणता कोणी देवत्त्व कंकरी आहे गझल अक्षरगणवृत्त (मात्रा १४) लगावली – गागालगा/लगागागा/

  • अजब गजब – AJAB GAJAB

    गझल गझल गज़ल गजल मस्त काव्य जाहलेय चिंब धवल मस्त काव्य शब्दरूप कुंतलात कुरळ गाठ भिजत भिजत होय सरल मस्त काव्य रंगभोर श्रावणात जलद भरुन ठिबकतेय शुभ्र सजल मस्त काव्य काफिया रदीफ सारवान एक अजब गजब अमल नवल मस्त काव्य गच्च दाटली पहाट पावसात विहरतेय त्यात तरल मस्त काव्य गझल (मात्रा १८) लगावली – गालगाल/…

  • चिमटे – CHIMATE

    आयुष्याची सुंदर गाथा स्वतः लिहावी अनाथांसही करण्या नाथा स्वतः लिहावी चिमटे सोसत समीक्षकांचे गोष्ट छानशी स्वतः स्वतःच्या खाउन लाथा स्वतः लिहावी संतांसम मिळवाया शांती अंतरातली अभंग ओवी झुकवुन माथा स्वतः लिहावी ताल सुरातिल धरुनी ठेका गझल लयीतिल जपता जपता तै तै ताथा स्वतः लिहावी मायपित्यांसम गुरू मिळाया व्यथा टोचरी पदपथ अथवा बनवुन पाथा स्वतः लिहावी…

  • पूल – POOL

    पूल … पूल तर पुद्गल आहे…जिवंत माणसांनी माणसांसाठीच बांधलेला… माणसांबरोबर त्यावरून चालत जातात प्राणीसुद्धा… आणि माणसांचे सामान वाहणारे प्राणी आणि वाहनेसुद्धा! नदी जेंव्हा कोरडी ठक्क असते तेव्हा या पुलाखालीसुद्धा गोरगरिबांचे संसार उभे राहतात. पुलाखाली माणसे राहतात…आपल्या मोडक्या तोडक्या झोपड्यांमधून… त्यांनी पाळलेल्या कुत्र्यामांजरांसोबत, गाढवे आणि शेळ्यांसोबत भटकी कुत्रीही असतातच… हा पूल जेव्हा बांधला तेव्हाच्या आठवणी सांगणारे……

  • पट्टा – PATTAA

    आवडतो मज माझा पट्टा आवळतो गज माझा पट्टा ऐन्यामधल्या बिंबामधुनी म्हणतो तू सज माझा पट्टा पाण्यामध्ये पद्म फुलाया कालवितो रज माझा पट्टा रोज नको बस्तीला जाऊ म्हणतो मज भज माझा पट्टा धुंडत आहे गझल कागदी कोरा कागज माझा पट्टा गझल मात्रावृत्त (मात्रा १६)

  • निरामय – NIRAAMAY

    सुदृढ सुंदर शुद्ध निरामय जीवन सळसळणारे अमुचे अंतरातल्या मधुर क्षणांचे गायन सळसळणारे अमुचे सत्य अहिंसा प्रेम धबाबत हृदयामधुनी उसळत आहे तन मन वचनामधून मंजुळ वादन सळसळणारे अमुचे अभय जाहलो अभय कराया जीव भद्र मोक्षाचे मार्गी हरेक माध्यम काबुत ठेवे शासन सळसळणारे अमुचे बदल घडावा बदल टिकावा स्वधर्म सत्याचा टिकण्याला गुणानुरागी वारे वाहे पावन सळसळणारे अमुचे…