अरण्य भरले फळाफुलांनी वारा वाहे अः अः आठवणीतिल तळ्यात नावा तरंगणाऱ्या पहा पहा इमारतीतिल कैक सदनिका कैक उघडल्या रः रः ईश्वर केवलज्ञानी ब्रम्हा दिशादिशातुन दहा दहा उग्र तपाने प्राप्त मुनींना ऋद्धी सिद्धी मः मः ऊर्ध्वगति जीवास घेऊनी… चिंब पावसी नहा नहा ऋजुगति ऋजुमति सरळ सरल जे जाणायाला वः वः लृकार अक्षर सुवर्णकांती विघ्नविनाशक मः मः…

अता खरे तू बोलावे पूर्ण पुरे तू बोलावे खोटे नाते नको जपू जसे झरे तू बोलावे फसवी आशा पुरी नसे जरा बरे तू बोलावे पाऊस येण्यासाठी ग हरित धरे तू बोलावे कशास चर्चा जगण्याच्या कोण मरे तू बोलावे सर्वांमध्ये ढोंग दिसे मीच उरे तू बोलावे कोठडीतुनी सुटावया खरेखुरे तू बोलावे नको लावु तू ओकाया पचे…

फुलवाली का मूक जाहली बुके बांधुनी झाडांवरचे गुलाब मौनी मुके बांधुनी दाट धुक्यातिल दिसतिल वाटा सूर्य उगवता कसे ठेवशिल निळे पारवे धुके बांधुनी पूल बांधण्या नदीवरी तू पसर ओंडके नकोस ठेवू ओले ते वा सुके बांधुनी नाजुक माझ्या हृदयामध्ये गझलेमध्ये खरेच का मी मुला फुलांना चुके बांधुनी अंबरातल्या अन भूवरल्या साऱ्या चंचल नक्षत्रांना मी तारा…

आयुष्य सुखाने जगतो आम्ही आयुष्य सुखाने भरतो आम्ही व्यापार सुखाचा करती कोणी आयुष्य सुखाचे करतोआम्ही चारित्र्य घडाया अपुले सुंदर आयुष्य सुखाचे स्मरतो आम्ही पाऊस पडाया निघतो जेव्हा आयुष्य सुखावर फुलतो आम्ही धारांत भिजाया येता ओढा आयुष्य सुखावर झुलतो आम्ही गझल मात्रावृत्त (मात्रा १८)

रंगबिरंगी छत्र्यांचे छत वाटेवरती रांग दिव्यांची आहे तेवत वाटेवरती पदपथ इतुका मस्त भोवती फुले वाटिका ज्येष्ठातिल सर आहे नाचत वाटेवरती शालीसम घन मृदुल मुलायम हिरवळीवरी थेंब दवाचे फुलले शत शत वाटेवरती टेबलखुर्च्यांवरी बसूनी घेऊ कॉफी गप्पाटप्पा करता पाहत वाटेवरती लाल गुलाबी हिरवे पिवळे निळे जांभळे रंग मनातिल खुलतिल बरसत वाटेवरती गझल मात्रावृत्त (मात्रा २४)