जलद गतीने जलद बरसले जलधर गगनी गाली हसले कडाडताना वीज नभांगणि ढग घन लोभी का खेकसले मुसळ घुसळती पाऊस धार जणु कोसळते कंटक धसले जिनालयाच्या कलशामध्ये पद्माग्नीचे धन रसरसले गोकुळातल्या शिवरायाला अग्निहोत्री गो मूळ सले भलेभले जनवारी धारक काहुन पर दलदलीत फसले ओळख पाहू तूच सुनेत्रा कोण तरकले कोण तरसले

मळलेल्या मम वाटेवरती मळता का हो जुन्या पुराण्या जखमांतुन भळभळता का हो शब्दांना तू पुद्गल म्हणुनी वापर मर्दा पूस जनांसी शब्द ऐकुनी चळता का हो बनी केतकी दाटुन येता गंध मृदेचा नागवेलिच्या पानांवर सळसळता का हो खोल डोह मन अथांग पाणी गडद काळिमा झऱ्याप्रमाणे नीरावर खळखळता का हो चमकायाचे नव्हते जर तर उगा फुका रे…

प्रेम खेचण्या इतुकी ताकद सुरात माझ्या माझी नियती दवा जादुई करात माझ्या हवेत परिमल तरंगणारा लयीसवे मम बागडती पाखरे अंगणी घरात माझ्या असेल वेडा पीर कुणी तो नेक जाणता मोहरून थरथरतो भिजतो स्वरात माझ्या हरेक जीवांसाठी माझा जीव जागतो जिवंत स्वप्ने दिडदा दिडदा उरात माझ्या ताल गझलचा ठेका अनवट प्राण सुनेत्रा कळ मायेची बळ गरुडाचे…