सुनेत्रा नकाते

अमूल मूळ कुठले कूळ नवीन नाव भंजन खूळ खा पोळीस मोडुन सूळ बसले शांत चारुन धूळ जल पान करु भरून चूळ वय जाहले का चुळबूळ मी सुनेत्रा मोडे शूळ  

कंठ शंख आवाज पुणेरी नखऱ्याचा नव बाज पुणेरी झणक फणक मिरचीचा ठसका ऐक समुद्री गाज पुणेरी ढोल नगारे लखलाभ तुला वाजविते पखवाज पुणेरी गालांवर रक्तिमा स्वरांकित नयनांनमधली लाज पुणेरी सुकण्ण सळसळते दो बाहू सुनेत्रास सरताज पुणेरी

अक्षर मोती शिम्पल्यातले अक्षर पत्री टपटप झरले जीवांमधले भाव रुजाया पत्रावरती जलद बरसले कितीक पत्रे किती छप्परे दारे भिंती फळे जाहले वनी अंगणी कैक काफिये रदीफ इंजिन त्यास जोडले अलामतीला जपेन म्हणता चिद्घन चपलेचे कर जुळले  

बकरी म्हण वा तिला भाकरी पसंत खाण्या मला भाकरी बाकुर सारण काहीही भर उचल करंजी कला भाकरी लळा लागल्यावरती बकरी खाऊ म्हणते चला भाकरी देय बाहुली थापुन भाकर भाजतोय बाहुला भाकरी तांदुळ ज्वारी रागीचीही करून देते तुला भाकरी क्षुधा शमविते लोरी गाते दोन तागडी झुला भाकरी उदरभरण अबलांचे करण्या देह तपविते बला भाकरी