सुनेत्रा नकाते

तरही तरिही तरली तरली गझलियतीने चढली तरली माझी तरही लाख गुणाची जरी तरकली टिकली तरली उले आणखी मिसरे सानी गुंफुन तरही बनली तरली फुले पाखरे पर्णरुपातुन तरही कशिद्यावरली तरली तरहीमधुनी हसत सुनेत्रा झुल्यावरती झुलली तरली

अजून माझ्या निळ्या कपाटी वर्दी खाकी आहे करी कायदा घेण्याची मम इच्छा बाकी आहे वेग कशाला फुका वाढवू जाईन आरामात दो पायांची माझी गाडी चौदा चाकी आहे फिरविन लाठी वीजेसम मी कोसळण्या ढग हट्टी कातळ काळ्या दंडी माझ्या बिल्ला वाकी आहे अर्धा प्याला कसा भरू मी कधी न चिंता केली भरून प्याला देण्या जवळी प्रतिभा…

शेतकरी मन प्रसन्न व्हाया लेझिम खेळावे शेरांनी भूमी देते गुरांस चारा तिजला वंदावे शेरांनी निर्भरतेने व्यक्त व्हावया काव्यफुलांचे मळे बहरण्या मुळापासुनी बदल हवा तर स्वतःस घडवावे शेरांनी चपखल बसण्या शब्द नेमके वृत्त असावे मम वृत्तासम वृत्ती निर्मल मम म्हणण्या मग मुळी न लाजावे शेरांनी गूढ कसे हे मज समजावे कळल्याविन मी कसे वळावे पुरे जाहला…