सुनेत्रा नकाते

दिवे अंगणी लावूया गीत दिव्यांचे गाऊया गाय वासरू इथे उभे त्यांना चारा घालूया धनतेरस ही ध्यानाची धने गूळ जल प्राशूया नरक चतुर्दशीस औक्षण करून श्रमणा वंदूया दीपावली जिन मंदिरी भल्या पहाटे पाहूया संध्यासमयी शुद्ध मनी मोक्ष लक्षुमी पुजूया फराळ वाटू प्रतिपदेस गप्पा टप्पा मारूया भाऊबीजेला प्रवास बसुन विमानी गाऊया अशी दिवाळी सौख्याची प्रेमामध्ये न्हावूया

लिहिले काही मुलाफुलांना कळेल ऐसे लिहिले सोपे माझ्यासंगे वळेल ऐसे पीडेलाही मुक्ती देण्या लेखणीतुनी लिहिले पीडा पूर्णपणे ती टळेल ऐसे कर्मनिर्जरा करण्यासाठी देह झिजविला लिहिले माझे पुण्य अता फळफळेल ऐसे धगधगणाऱ्या राखेमधुनी उडत्या ठिणग्या लिहिले अनवट ठिणग्यांनीही जळेल ऐसे हृदय जादुई कलम जादुई म्हणुन “सुनेत्रा” लिहिले मंतर भ्रम भय अवघे गळेल ऐसे गझल मात्रावृत्त (मात्रा…

जगावयाला आनंदाने वर्तमान मम् अतीव सुंदर भूतही सुंदर भविष्य सुंदर वर्तमान मम् सजीव सुंदर येणारा क्षण हरेक आहे माझ्यासाठी दिव्य पर्वणी समृद्धी अन सुख शांतीचे चित्र रेखितो भरीव सुंदर अंतरातली शुचिता उजळत जाई कणकण मम् देहातिल प्रकाशात आत्म्याची मूर्ती हवी तशी मज घडीव सुंदर तापतापता नीर तळ्यातिल बदके फिरती तप्त वाळुवर राजहंस विहरण्या जलावर नाचत…