-
दीप दीप – DEEP DEEP
दीप दीप लक्ष दीप तेवतात शांत दीप चंद्र शुक्र गगन दीप देह चैत्य आत्म दीप अंतरात लाव दीप गझल वात भाव दीप मम सुनेत्र दोन दीप
-
खाक्या – KHAKYAA
मौन काव्या कळे सख्य माझे तुझे मौन अधरी भले सख्य माझे तुझे नित्य सौख्यात मी रोज तैसाच तू मौन उघडे दळे सख्य माझे तुझे दावता पोलिसी कडक खाक्या तुझा मौन किंचित हले सख्य माझे तुझे मस्त माझ्यात मी मूक होते सखे मौन सखये तळे सख्य माझे तुझे शोध कोठे सखी गुप्त झाल्या सख्या मौन मुक्ताफळे…
-
सूळ SOOL
डोळ्यात धूळ गेली ढवळून मूळ गेली धुंडून कोपऱ्यांना पाहून कूळ गेली डोक्यात स्वच्छतेचे घेऊन खूळ गेली उतरून मस्तकी मम उठवून शूळ गेली झालीच गझल भारी घालून रूळ गेली रक्ता चटावलेला मोडून सूळ गेली तोंडात साठलेली टाकून चूळ गेली
-
गुरुकृपा – GURU KRUPAA
गा उन्हाचे रंग उधळत मस्तपैकी गा धरेला मस्त खुलवत मस्तपैकी नित्य असतो पंचमी सण फाल्गुनी बघ राग रुसवा सोड पळवत मस्तपैकी लाल पिवळा जांभळा घन गगन चुंबे नाच चपले धुंद चमकत मस्तपैकी काय बरवे काय सुखवे ओळखूनी बरस मेघा देह भिजवत मस्तपैकी मोतियांसम शब्द बरसे गझल वेडी गा ढगा रे ढोल बडवत मस्त पैकी तू…
-
वेढे – VEDHE
मस्तपैकी मी लिहावे नित्य काही मस्त बाकी तू जपावे नित्य काही कल्पना माझी असो की त्या फुलाची मस्त आणिक छान द्यावे नित्य काही संगती एकांत नाजुक सांज प्याले मस्त साकी तू भरावे नित्य काही गोठलेल्या काफियांची आ अलामत मस्त बदले मी पुरावे नित्य काही मी न माने अन जुमाने पुद्गलाला मस्त माझे मी स्मरावे नित्य…
-
मस्तपैकी – MAST PAIKI
इतुकी पुराणे अवतार इतुके ठिणगीत इवल्या आकार इतुके सिद्धांत शास्त्रे इतिहास आगम मिळताच पैका व्यापार इतुके वाचून होता रद्दीत गठ्ठे भरले पदपथी बाजार इतुके पैकीत पैकी मिळता तयांना गुण मस्तपैकी लाचार इतुके बाडे गझलची अस्सल सुनेत्रा शब्दांत नर्तन अलवार इतुके
-
धाव – DHAV
रंग रूप आरसा मनाचा तृप्त कृष्ण घन तसा मनाचा कोण डाव खेळते कुणाशी रंग गडद बघ तसा मनाचा शीळ वात घालता मजेने धाव घेतसे ससा मनाचा शिंपल्यात दो झरे वसंती गझल उधळते पसा मनाचा गाल गालगा लगा सुनेत्रा सहज पेलते वसा मनाचा