मोसमी पाऊस यावा चिंब भिजवित माझिया गावात गावा चिंब भिजवित भिजविले मज घन घनाने प्रेमरंगी तो स्वतःही त्यात न्हावा चिंब भिजवित गझल माझी धुंदलेली नाचणारी गातसे तिचियात रावा चिंब भिजवित वीज जेव्हा करितसे सारथ्य मेघी वाजवी पाऊस पावा चिंब भिजवित तू अता ये..तू अता ये… पावसारे “मी” अता करणार धावा चिंब भिजवित गझल अक्षरगणवृत्त (मात्रा…

आम्रतरुतळी बसून लिहुया पाऊसगाणी आंबे कैऱ्या बघून लिहुया पाऊसगाणी वनराईच्या तळ्यात डुंबू उडवीत पाणी धरणीवरती पडून लिहुया पाऊसगाणी वारा येता सुसाट धावत पडतील कैऱ्या खात मजेने रमून लिहुया पाऊसगाणी धो धो धो धो पडेल वेडा पाऊस नाचत धारांमध्ये भिजून लिहुया पाऊसगाणी बदके कमळे तळ्यात पोहत गातील गाणी त्यांच्यासंगे सजून लिहुया पाऊसगाणी गझल अक्षरगणवृत्त (मात्रा २५)…

अता कशास बोलणे लिहेन कायबाय मी लिहून गझल पावसा स्मरेन कायबाय मी कुणास काय वाटले कुणास काय टोचले नकोच हृदय सोलणे विणेन कायबाय मी तशीच सांज ती दुपार भांड भांड भांडणे तशी पहाट यावया रचेन कायबाय मी कितीक रंग ईश्वरा तुझे नभात सांडती तसेच रंग उगवण्या पुरेन कायबाय मी अनाम ओढ लागता तुझेच नाम जिनवरा…

मी तुझी आहेच नाविक दिव्य आत्म्या मी सुवासिक पुष्प नाजुक दिव्य आत्म्या सोनचाफा तू दिलेला आठवोनी भावना झरतात साजुक दिव्य आत्म्या नाद घंटेचा जिनांच्या मंदिरातिल ऐकण्या मी मौन साधक दिव्य आत्म्या ओतता माधुर्य मधुरा काव्य कुसुमी मोगरा फ़ुलतोच सात्त्विक दिव्य आत्म्या पौर्णिमेचा चंद्र शीतल किरण सांडी ज्ञान खिरते शुद्ध तारक दिव्य आत्म्या गझल अक्षरगणवृत्त (मात्रा…

डोईवरती पंखा लाल जास्वंदीचे जणु ते गाल किनार काळी पंखाकार फांदीवरती पक्षी बाल पाने गाती वसंत गान झुळझुळ वारा देतो ताल सांग कोणता गाऊ राग उजळ उजळ बघ माझे भाल घेता खग कंठातुन तान अवखळ निर्झर बदले चाल विहगा गगनी घेऊन झेप लूट घनातिल मौक्तिक माल मेंदी रंगी स्वप्न निळे बघत रहा पांघरुन शाल गझल…

वागणे बेछूट आता सोडुनी दे सूट आता सोड काथ्याकूट आता सेल ठेवुन म्यूट आता भाजले मी शेंगदाणे कर तयांचा कूट आता चक्रव्यूहा भेद बाणा उलगडाया कूट आता पांघरोनी घोंगड्याला नागव्यांना लूट आता संपले अवतार मिथ्या तू इथूनी फूट आता रिक्त जागा भर सुगंधे भरुन याया तूट आता गझल – अक्षरगण वृत्त (मात्रा १४) लगावली –…

सावलीची कैक बाळे बाळ छाया स्वैर बाळे तू जरासे ऊन पांघर रापण्याला ऐक बाळे शीक सत्याचीच भाषा मिथ्य आहे गैर बाळे कष्ट झाले फार आता कर जरा तू ऐश बाळे फिर सुनेत्रा छप्परातुन दाव त्यांना ऐट बाळे गझल – अक्षरगणवृत्त (मात्रा १४) लगावली – गालगागा/गालगागा/