शेतकरी मन प्रसन्न व्हाया लेझिम खेळावे शेरांनी भूमी देते गुरांस चारा तिजला वंदावे शेरांनी निर्भरतेने व्यक्त व्हावया काव्यफुलांचे मळे बहरण्या मुळापासुनी बदल हवा तर स्वतःस घडवावे शेरांनी चपखल बसण्या शब्द नेमके वृत्त असावे मम वृत्तासम वृत्ती निर्मल मम म्हणण्या मग मुळी न लाजावे शेरांनी गूढ कसे हे मज समजावे कळल्याविन मी कसे वळावे पुरे जाहला…

खिडक्या दारांमधून येतो नाचत वारा घरात माझ्या ऊन कोवळे सोनसळीचे लहरत फिरते उरात माझ्या कधी कावळा कधी पारवा हक्काने अंगणात येतो पानांमध्ये लपून कोकिळ सूर मिळवितो सुरात माझ्या फुलका भाकर रोट चपाती दशमी पोळी खाऊ घालिन पीठ मळाया स्वच्छ दांडगी कट्ट्यावरती परात माझ्या निळी तिचाकी निळीच छत्री निळा सावळा घन ओथंबुन अजूनसुद्धा टिकून आहे आठवणींच्या…

नकोच काही देणेघेणे लिहावी छान मी गझल फुलपाखरासम उडायाला विणावी छान मी गझल उडून उडून दमल्यावरती चित्रात रेखण्या तिला चिमटीत सान पकडुन पंख धरावी छान मी गझल अंगणातल्या दोरीवरती वाऱ्यात सुकवायाला बुडवून वाहत्या निर्झरात पिळावी छान मी गझल भूचक्रासम गरगर फिरण्या तेलात सोडून उष्ण तांबूस लाल खुलाया रंग तळावी छान मी गझल झुळझुळ पहाट वाऱ्यासंगे…