-
अरण्यरुदन – ARANYA RUDAN
नको पावसात अरण्यरुदन आवेगाने कोसळ तू आषाढी डोळ्यांसम बरसत अवघ्या देही ओघळ तू लाटांवरती चक्रीवादळ उसळे हृदयातील उचंबळ भरली घागर डोईवरची हिंदकळे अन भिजते चुंबळ अवघड वळणाच्या घाटावर आभाळातुन वीज कडाडे कोमल काळिज हलता क्षणभर भात्यासम मृदु ऊर धडाडे डोंगरमाथ्यावरती छाया काळोखा आलिंगन देते वेळू बनचे अवखळ वारे पापण्यांस चुम्बाया येते गडगडणाऱ्या मेघालाही वेड असावे…
-
धार लावली – DHAAR LAAVALEE
धार लावली पेन्सिल तासुन पात्याने ब्लेडच्या टोकयंत्र वा गिरमिट फेकुन पात्याने ब्लेडच्या पेन्सिलीतले टोक शिश्याचे तीक्ष्ण जाहल्यावरी तिला पकडुनी लिहिली कविता शुभ्र कागदावरी लिहिता लिहिता अक्षर अक्षर सजीव झाले असे बकुळ फुलांसम सुगंध त्यांचा हृदयी माझ्या वसे बकुळ तळीच्या मातीमध्ये बकुळ शिम्पते फुले परिमल त्यांचा मातीमधुनी वाऱ्यावरती झुले काव्यफुलातिल पराग कोमल रुजूदेत मन्मनी काव्य फुलूदे…
-
केंद्र – KENDRA
केंद्र कोणते परीघ पुसतो नवल वाटते त्रिज्येला ठोकुन खुंटी केंद्रावर ती मार्ग आखते संध्येला संधीकाली डोंगरमाथी रंग केशरी उधळाया सविता उतरे जळात अलगद सोनेरी तनु बुडवाया तरंग उठती निळ्या जळावर वर्तुळ विस्तारत जाते व्यासही मोठा मोठा बनतो काठाशी जोडे नाते स्पर्शायाला मृदा काठची लहरींसंगे धावाया वारा येतो शीळ घालतो जलबिंदूंना चुंबाया जलदेवी रात्रीला येते मुग्ध…
-
प्रतिमा माझी – PRATIMAA MAAZEE
प्रतिमा माझी मस्त मस्त पण मस्त त्याहुनी आहे मीच काया माझी चुस्त चुस्त पण चुस्त त्याहुनी आहे मीच कामांधांना बुभुक्षितांना शिस्त लावण्या जागी मीच रातराणिच्या अवती भवती गस्त घालण्या जागी मीच नैवेद्याचे ताट पूर्ण हे फस्त कराया आले मी ग धान्य-धुन्य अन भाजीपाला स्वस्त कराया आले मी ग गवतमधल्या तणा माजल्या नष्ट कराया जिजीविषा मी…
-
मनी माऊ – MANEE MAAOO
मनी माऊ सांगा कुठे चालली हाय? मळ्यातल्या आडावर चालली हाय। का बरे आडावर चालली हाय? शेंदाया पाणी चालली हाय। बादली नि घागर कुठं हाय ? पाठीवर पखाल बांधली हाय। कुणाची वाट बघतेय माऊ? चिऊची वाट बघतेय माऊ। चिऊला उशीर का झाला? चिऊच्या बाळाला ताप आला। माऊला मेसेज केलाय काय? चिऊचं वॉटसाप बंद हाय। माऊला आडावर…
-
गाथा – GAATHAA
अध्यात्माच्या गाथा सुंदर फक्त पाठ ना केल्या मी वाच्यार्थाला जाणुन त्यांच्या अनुवादित ही केल्या मी जाणुन घेउन वाच्यार्थाला अनुभवसुद्धा घेते मी मनापासुनी तपात रमते मौन रम्य अन घेते मी गूढ बोलुनी मूढ बनोनी कुणी मोकळे होते हो दिवस लोटता शल्य तयांच्या अंतर्यामी टोचे हो पोपटपंची ना मी करते पोपटास पण मुक्त करे गुरुवर आच न…
-
हित – HIT
आत्म्याचे हित कशात रे आत्म्याचे हित सुखात रे सुख आकुळता रहितच रे सुखात व्याकुळता नच रे आकुळ व्याकुळ स्थिती करी तगमग तगमग जीवाची तगमग संपे जीवाची कास धरुन अध्यात्माची अंतर्दृष्टी ज्यांना रे सम्यगदर्शन त्यांना रे अंतर्दृष्टी उघडाया खऱ्या गुरूला जाणूया दर्शन शास्त्रे खरी खरी खऱ्या गुरूची वाच तरी मात्रावृत्त – १४ मात्रा