Tag: Marathi Geet

  • गहिवर – GAHIVAR

    अक्षर अक्षर तापवले ..प्राण फुंकले श्वासामधुनी .दवबिंदूंनी त्यांस शिंपले…परिमल घेऊन झुळूक आली ..सुरभीत झाली शब्दफुले …लहर नाचली वाऱ्याची ..अनगहिवर आला भाव भरायादहिवर जैसे ..शेतामधल्या साळीवरती…सृष्टिमाता प्रसन्न हसली…खुद्कन गाली…गालावरच्या खळीत तिचिया..अंकुरले बीज.. ओले..भिजले…हळू हळू ते रुजले खुलले..पर्णांच्या जोडीतून हसले…प्रकाश पाणी वाऱ्यासंगे ..तरू वाढले…सुगंध उधळत फुले उमलली …फुलाफुलातून रसमय सुरभीत ..पक्व फळांची बाग बहरली…रात्र चांदणी गात बरसली..पहाटवाऱ्यासंगे…

  • चांदण्यात चतुर्दशी

    अंताक्षरी स्वराक्षरे ..ओव्या अभंगांची खाण..गात गुणगुणते मी .. भागते मी बोजडास … कधी गझल लिहावी लगावलीला टाळून …कधी सहज लीलया ..धावणारी मात्रेतच .. बेसुमार वा सुमार .. तणांसवे वाढे ऊस..कसे खुरपावे तण,, धो धो कोसळे पाऊस माझी चपला नाचरी वीज ढगातून नाचे ..अंगणात खळ्यांमध्ये स्वच्छ किती नीर साचे… सोन्यासम रान पान लखलख कंच पाती…सांजवात लावते…

  • अष्टाक्षरी – Ashtakshari

    अप्रतिम अष्टाक्षरी ..आहे जातिवंत खरी … जात पात पाहतो जो …त्यास धुण्या बाई बरी अप्रतिम अष्टाक्षरी …आहे जातिवंत खरी.. अप्रतिम शब्द धारा …णमोकार मंत्रातली.. जात पाते लखलख ..परजते क्षत्राणी मी अप्रतिम दृष्टी आत्म्यातुला पाहण्यास येते… धुते कषाय मनीचे..तुझ्या चरणी झुकते… अप्रतिम कळा सोसे…नार तुझ्या जन्मासाठी… होते नरवीर नारी.. पुरुषार्थ करणारी… अप्रतिम आत्मपणा…सत्य अहिंसा हा धर्म..…

  • पूज्यपाद – PUJYAPAD

    सत्पात्राला दान द्यावया पसा भरावा वेळोवेळीझऱ्याजवळच्या शेतामधला मळा कसावा वेळोवेळी काच मनाची नको तापवुस त्यापेक्षा ती नितळ राहण्याऐनक असुदे अथवा ऐना स्वच्छ करावा वेळोवेळी असो मंदिरी कचेरीतही झुंबर किणकिण हलता झुलताभगवंताच्या मोक्षपथाचा वसा जपावा वेळोवेळी मुनी दिगंबर उभे ठाकता पूज्यपाद ते स्मरुन अंतरीदर्शन घेता भाव भक्तीचा उचंबळावा वेळोवेळी नाव गाव पर्याय वेगळा असो आत्मिया.. अर्घ्य…

  • काय टाकू – KAY TAKU

    हले काळीज स्पंदनी जशी वारियाने वातनिरांजनी स्नेहधार तेवतेय शांत शांतशांत कारुण्य रसात भिजलेली नेत्र ज्योतआई तुझ्या घरी माझा सूर पोचवितो वातजाई जुई चमेलीचा गंध येतो गुलाबासचिवचिव किलबिल पाखरांची शाळा खासये ग आई माझ्या घरी होउनीया गोड बाळकाय टाकू ओवाळून तुझ्यापुढे म्हणे काळ

  • पिको – PIKO

    मम ध्यान णमो अरिहंतअंतरी वसो अरिहंत चैतन्य भक्ती विभोरनारना नमो अरिहंत गालगा यमाचा गातहृदयात ठसो अरिहंत मी म्हणे गझल माझीचजीवास जपो अरिहंत आत्मधर्म सत आधारसिद्धांस स्मरो अरिहंत मोजुनी रंग मापातगाळता कळों अरिहंत गा लगावली गागालसगुण झळझळो अरिहंत मज नाव हवे मक्त्यातडोळ्यात भरो अरिहंत रक्ष का म्हणू कोणाससिद्ध सो भजो अरिहंत घालून दहा टाक्यांससुकवून पिको अरिहंत…

  • परमेष्ठि – PARMESHTHI

    व्हॉटसॅपचे डोके आणिक, फेसबुकची काठी..क्षमा मार्दवाची मम हाती, एक कलमी लाठी. धरा हवा अन जलधारा, दहा दिशा गातातदशलक्षण धर्माचे नाणे, खणखणतेय गाठी. आर्जव शुचिता सत्य संयमे,अहितकर त्यागाया..अकिंचन्य अन ब्रह्मचर्य ही,असूदे परिपाठी. क्षमावणीला पर्व समाप्ती,त्यागु शंका-शंका..धर्म अहिंसक मर्म जाणतो,वर्म बुद्धी नाठी.. फेसबुकची तोलाया विटी,व्हॉटसपचा दांडू..पर्यूषण पर्वातिल लोपी, पूज्य माझिया पाठी.. ईश्वर अल्ला सिद्ध जिनेश्वर,अणु रेणु परमाणुत..फिरे…