-
ठेका – THEKAA
हाय मी वेडी कितीरे समजले वेडा तुला मस्त तू मैफल गझलची समजले मेळा तुला खात जाशी गोड सारे आवडीने आजही जो दिला पेढा तुला मी वाटला पेठा तुला मी फिदा होतेच तुजवर कालही अन आजही कान भरण्या ते टपोनी समजले केव्हा तुला द्यायचा होता तयांना धवल तुज शेला जरी मी दिलेला जर्द हळदी शोभतो फेटा…
-
बाधा – BAADHAA
कधी कधी मी माझी आई कधी कधी चित्रातिल दादा कधी खोडकर कृष्ण कन्हैया कधी कधी मी गोरी राधा घननीळाच्या अधरांवरची जशी बासरी स्वरुप सुंदरी तशीच मीही मुग्ध कुमारी प्रिय गझलेतिल रदीफ साधा फिरव अशी जादूची कांडी स्वर अन व्यंजन सजीव व्हावे शब्द असूदे पूर्ण रूप वा किंचित अधुरा अर्धा आधा गझल बोलते मात्रांमधुनी सहज तरीही…
-
कशास भेटणे तुला – KASHAAS BHETANE TULAA
कशास भेटणे तुला कधीतरी कधीतरी दुरून तू पहा मला कधीतरी कधीतरी तुलाच वाटते असे कठोर मी बनेल मी मृदूच मी जरी फुला कधीतरी कधीतरी कशास साठशी इथे विहीर वा तळ्यामधे खळा खळा वहा जला कधीतरी कधीतरी अता जरी बसून तू स्मृतीत मौन स्तब्धही बनेन मी तुझा झुला कधीतरी कधीतरी हवेस सांग वाहण्या सुगंध घेउनी तुझा…
-
मी तुझी नाही जरी रे – MEE TUZEE NAAHEE JAREE RE
मी तुझी नाही जरी रे मी तुझी आहे सदा मौन मी आहे जरी रे बोलकी माझी अदा संपदेचा भार होता सावळ्या कायेस या चुंबिल्या मी पापण्या झुकवून माथा कैकदा गोष्ट साधी बोलते मी पण चढे पारा तुझा बोलताना तोल जातो साजना तव कैकदा रंगला होतास तू अन रंगली होती निशा आठवे मज चांदण्यांनी शिम्पलेली संपदा…
-
कर्माला नूतन रोखू – KARMAALAA NOOTAN ROKHOO
कर्माला नूतन रोखू तू बोट सखीचे धरना आत्माच तुझा हा सुंदर आत्म्यात मला तू बघना करवंदी डोळ्यांमधले बघ काजळ उतरे गाली मिटलेल्या पापण काठी येऊन प्रियतमा निजना काठावर मौन तळ्याच्या जललहरी नाचत येती पाण्यात चांदणे झरते गझलेवर कविता करना हृदयाच्या खोल तळाशी तव दिसते हसरी प्रतिमा तू झुळुक सुगंधी बनुनी अतातरी झुळझुळना रिमझिमत्या आठवणींचा पाऊस…
-
मी पुन्हा जन्मले होते – MEE PUNHAA JANMALE HOTE
तरही गझल – मी पुन्हा जन्मले होते मूळ गझल – जगण्याची इच्छा नव्हती मरणाने छळले होते गझलकार – राज पठाण जगण्याची इच्छा नव्हती मरणाने छळले होते मरणाच्या उंबरठ्यावर मी पुन्हा जन्मले होते मज वाढायाचे होते जन्मात नव्या या सुंदर पण तनू खंगली झिजली म्हणुनच हळहळले होते नव्हताच दुवा कुठलाही जोडाया नाते अपुले तू समक्ष खात्री…
-
कंटकांचा हार झाला – KANTAKAANCHAA HAAR ZAALAA
तरही गझल – कंटकांचा हार झाला मूळ गझल – घुसमटीचा केव्हढा सत्कार झाला गझलकार – राज पठाण घुसमटीचा केवढा सत्कार झाला आतला आवाज पुरता ठार झाला बोलले होते जरी ते बोचणारे बोचऱ्या त्या कंटकांचा हार झाला लेखणीने दाबता नाना कळांना शेर माझा वीजवाहक तार झाला वितळलेल्या भावनांना अर्थ देण्या गोठवुन पाल्हाळ तो मग सार झाला…