-
धगधगत्या अग्नीत तावुनी – DHAGDHAGTYAA AGNEET TAAVUNEE
धगधगत्या अग्नीत तावुनी, शुध्द जाहले! असत्यास मी, ठार मारण्या, सिध्द जाहले! वसुंधरेवर, जीवन फुलण्या, प्रपात असुनी; धबाबणारा! शृंखलेत मी, बध्द जाहले! सुरभित शीतल, लहर असोनी, बघुन भडाग्नी; हपापलेला! क्षणभर चंचल, क्रुध्द जाहले! कणखर असुनी, बंध अनामिक, तोडण्यास मी; कर्म जाळले! कातरवेळी विध्द जाहले! सांजवात लावून अंतरी, बघत राहिले… समाधीत मम, रमण्यासाठी, बुध्द जाहले! मात्रावृत्त (१६+८…
-
भीत नाय मी कुणास – BHEET NAAY MEE KUNAAS
सोक्ष मोक्ष लावण्यास भीत नाय मी कुणास पूर्ण सत्य सांगण्यास भीत नाय मी कुणास लोटुनी पुरात नाव लाट पोट फाडण्यास भोवऱ्यास भेदण्यास भीत नाय मी कुणास कुंडल्या बनावटी करून कैक छापतात त्या चुलीत जाळण्यास भीत नाय मी कुणास माझियात मनुज देव हडळ भूत राक्षसीण हे त्रिवार बोलण्यास भीत नाय मी कुणास मंगळात आगडोंब सांगता कुणी…
-
पहिला थांबा – PAHILAA THAAMBAA
तरुणाईचा पहिला थांबा वय चवदा की सोळागं बाराचा की दहा ग्रामचा खरा कोणता तोळागं तारेवरती अधांतरी तू चालतेस बघ तोऱ्यातं पुरे ताणणे तुटेन आता प्राण जाहला गोळागं कटिवर घागर घेउन जेंव्हा पाय टाकिशी पाण्यातं मस्त झुळझुळे रेशिम-हिरवा नऊवारिचा घोळागं किती खिळखिळे करशिल मजला चूक चुकचुके वेडातं नाव शोभते कुठलेही तिज खिळा चुका स्क्रू मोळागं नको…
-
‘मी’पण ‘तू’पण – ‘MEE’PAN ‘TOO’PAN
मीपण तूपण, उकळत गेले, मी तू मी तू, म्हणता म्हणता… अधरांवरती, गरळ साठले, छी थू छी थू, म्हणता म्हणता… अर्क सुगंधी, कडवट कोको, चहा पातिचा, दुधाळ कॉफी पेय कपातिल, उडून गेले, पी तू पी तू, म्हणता म्हणता… प्रेम प्रियेचे, कधिन जाणले, फक्त बोचरे शब्द ऐकले हयात सारी, संपुन गेली, ती तू ती तू म्हणता म्हणता……
-
पाउलवाटा – PAAULVAATAA
कुणी कुणावर प्रयोग करिती स्वार्थ साधण्यासाठी स्वार्थातच परमार्थ पाहती टोक गाठण्यासाठी प्रात्यक्षिक हे फक्त असावे जीवाला जपण्या बरे न पिळणे इतुके कोणा भोग भोगण्यासाठी शब्द आंधळे पाडत जाता चरे काळजाला संयम अपुला येतो कामी लेप लावण्यासाठी पाउलवाटा झाल्या दर्शक घाट चढायाला मार्ग बनविती स्पर्धक सारे फक्त धावण्यासाठी बाईपण मम मौन जाहले कुचकट शेऱ्यांनी फक्त एकदा…
-
एकमेका सावरू – EKAMEKAA SAAVAROO
बोचरी थंडी हिवाळी शीळ घाली पाखरू वारियाने वस्त्र उडता स्वप्न माझे पांघरू काचता दावे गळ्याला उखडुनी खुंटी तिची माळरानी धाव घेते धुंद अवखळ वासरू दाटते आभाळ जेंव्हा मौन घेते ही धरा वीज येता भेट घ्याया खडक लागे पाझरू पाहण्या उत्सुक असे मी मुग्धतेतिल गोडवा पावसाळी वादळाने तू नकोना बावरू फेक ती काठी ‘सुनेत्रा’ गावयाला मोकळे…
-
मशाल – MASHAAL
मम भावना फुलांची उबदार शाल आहे कविता नि गीत यांची अलवार चाल आहे मज शेर हा सुचावा पण तूच तो टिपावा गझलेत तोच राजा दिवटी मशाल आहे जगण्यास मस्त गाणे लिहितात काव्य वेडे कसला लिलाव आता झुलतो महाल आहे मज भावली निळाई मग रंगली रुबाई सल मुक्तकात माझ्या कटुता जहाल आहे लय सूर चारुतेचा घन…