-
गाणे – GAANE
This muktak is written in twenty-four(24) matraas. Here radif is didadaa didadaa and kaafiyaas are taraane(.तराणे), sukhaane( सुखाने ), gaane(गाणे ). This muktak is savatee-kaafiyaa muktak. गाते अता तराणे सुरेल दिडदा दिडदा भिजणार बघ सुखाने सुरेल दिडदा दिडदा लय सूर ताल यांची मैफल सुरेख जमता गाणार मस्त गाणे सुरेल दिडदा दिडदा
-
सांग प्रियतमा – SAANG PRIYATAMAA
This Ghazal is written in maatraavrutt(26 matraa). Here radif is absent. Kafiyas are tujalaa, gazalaa, majalaa, taralaa(avataralaa), rujalaa, sajalaa. सांग प्रियतमा, उपमा कुठली, देऊ मी तुजला; ओंजळ भरली, रिती जाहली, थकल्या मम गझला. कितीक युक्त्या, किती बहाणे, सुचेल ते केले; उपाय आता, सर्व जाणण्या, सांग खरा मजला. घडता घडता, उमगे काही,पुन्हा प्रश्न पडतो; संपवण्या मग,…
-
लोक काही – LOK KAAHEE
This Ghazal is written in Akshargan vrutt. Vrutt is GAA GAA LA GAA, LA GAA GAA, GAA GAA LA GAA, LA GAA GAA. In this Ghazal radif is ‘lok kaahee’ and kafiyas are palanaar, padanaar, dadnaar etc. this Ghazal is ‘Stree-vaadee’ Ghazal. मी हासते अताशा पळणार लोक काही पाहून ताठ मजला पडणार लोक काही रक्तात…
-
माझी बाळे – MAAZEE BAALE
This Poem is known as chaarolee or muktak. In this short poem the poetess says, my son and daughter are like sweet flowers. Their beauty is like full moon in the sky. My love is happiest mothers love. माझी बाळे मधुर फुले शशधर तेजस जसा खुले जीवन त्यांचे फुलवाया सुनेत्रातले प्रेम फळे
-
माझी आई – MAAZEE AAEE
This Ghazal is written in fourteen(14) matras. Here radif is saee(सई). Saee means dear friend. Kafiyas are- maay, saay, kaay,paay, chaay, gaay, baay, haay. In matala(first sher) the poetess says, my mothers love is like cream on milk. My mother is my close friend. माझी आई माय सई दाट दुधावर साय सई लाड पुरविते बाळांचे कौतुक…
-
बारोळी – BAAROLEE
In this Ghazal there are six shers. Here radif is Aataa(now) and kafiyas are, raangolee, paakolee, kadbolee, khaandolee, chaarolee, aangholee, baarolee. Here in maktaa(last sher) the poetess suggests us to call this ghazal as baarolee. घाल अंगणी, बकुळ फुलांची, रांगोळी आता; सुगंध लुटण्या, गरूड होई, पाकोळी आता… पनीर घुगऱ्या, मस्त जिलेबी, मजेदार मेनू; पोळीसंगे, ताट…
-
हृदय – HRUDAY
This ghazal is written in fourteen (14) matras. Here radif is absent. Kafiyas are nayananna, adharanna, samayanna, panatyanna etc. हृदय सांगते नयनांना रंगव मिटल्या अधरांना चिमणी कंदिल समयांना तेवूदे या पणत्यांना बकूळ म्हणते भ्रमराला सांग फुलाया कमळांना या बाळांनो खुशाल या नीर पाजते सगळ्यांना पळवा मनिच्या भीतीला डास ढेकणे झुरळांना झरे कालवे जोहड व्हा पाणी…