-
कृपाळा – KRUPALA
पावसाळा मेघ काळा भिजत राही मुक्त टाळा कुंडल्यांचे स्तोम जाळा रोग टळण्या नियम पाळा अक्षरांना नीट गाळा कलम किल्ली मी कृपाळा उघडला मम कनक टाळा
-
धन्य श्रेणिका – DHANY SHRENIKA
धन्य श्रेणिका तुझी चेलना भावशुद्धिची देय प्रेरणा कोद्रूचा आहार दिल्यावर शृंखलेतुनी मुक्त चंदना त्रिशलानंदन सिद्धार्थाचा महावीर तीर्थंकर श्रमणा महावीर प्रभु मुनिसंघातिल प्रथम अर्जिका तिला वंदना ज्येष्ठेसह साध्वी भगिनींप्रति कृतज्ञतेची नित्य भावना घोर अंगिरस अरिष्टनेमी मुनी दिगंबर वायूरशना जिनधर्माची ध्वजा फडकुदे गिरनारावर हीच कामना
-
फुले जुईची – FULE JUICHEE
नाजुक कोमल फुले जुईची नाजुक सुरभित फुले जुईची वारा वाहे झुले पहाया नाजुक शीतल फुले जुईची
-
सोड – SOD
पडलं ! कुठलं ! घोडं .. बाई घोडं ! पडलं ! सुटलं ! कोडं .. बाई घोडं ! बघुन हिरवं रान, गाया गाणं ! पडलं ! बसलं ! थोडं ..बाई घोडं ! धरलं म्हणुन, आलं हाती सोनं ! पडलं ! पुजुन ! जोडं.. बाई घोडं ! “धन उधळत”, बोल म्हणता वात ! पडलं ! हसलं…
-
जैन पारा – JAIN PAARAA
मुक्तक – पाट्याचा पारा वाट्याला आले, तेच वाटते बाई.. वाटाया मिरच्या, वरवंट्याची घाई.. कंकणे वाजता, किणकिण ठाई ठाई.. पाट्याचा पारा उतरत उतरत जाई.. रुबाई – जैन संस्कृती आत्महितास्तव परहित करुनी गगन चुंबते जैन संस्कृती हृदयामधली प्राकृत बोली अधरी जपते जैन संस्कृती घन मालांतुन उदक वर्षते चिंब भिजविण्या सुकल्या गात्रा उगाळेन चंदन प्रीतीचे सहज जुळाव्या अक्षर…
-
जा ! जा ! जारे ! वारे ! – JAA ! JAA! JAARE ! VAARE !
वादळ वारे ! वारे ! म्हणते गा! रे ! वारे ! शीळ वारियाची ही ! स्वर हे सा !रे ! वारे ! म्हणते फुलवत ज्योती ! अरेस का रे ! वारे ! सागर तीरी वेगे ! सुटले खारे ! वारे ! वाह ! वाह ! वा ! वा वा ! लखलख तारे ! वारे !…
-
रतिब – RATIB
टोक गाठणे आवडते मज तिथुन पाहणे आवडते मज टोकावरती आसन ठोकुन स्वतःत रमणे आवडते मज कातळातला झरा प्रकटण्या त्यास फोडणे आवडते मज खडे कुणीपण कैक टाकुदे खडे काढणे आवडते मज पायवाट शोधून स्वतःची तिला मळवणे आवडते मज ताज्या ताज्या लिहून गझला रतिब घालणे आवडते मज श्रुतपंचमीस विनम्र भावे शास्त्र वाचणे आवडते मज