-
रूट कॉज – ROOT CAUSE
रूट कॉज काय खरे कळव बरे टाळशील तेच स्मरे कळव बरे चांदण्यात सत्य खिरे झरे उरे का भुजंग मौन वरे कळव बरे वावरात गच्च धुके गडद निळे अंतरात नाद भरे कळव बरे प्रश्न नेमका न कुणी पुसे मला पूस तोच तू मज रे कळव बरे ऐकण्यास तीच जुनी अलक पुन्हा कोण नित्य हट्ट धरे कळव…
-
चारोळी बाई – CHAROLI BAI
चारोळी बाई झर ओळी बाई अंगणी काढते रांगोळी बाई पुरणास वाटून कर पोळी बाई विकाया बिब्ब्यास फिर बोळी बाई उरकून टाक तू अंघोळी बाई घामाने भिजली धू चोळी बाई शिमग्यास सुनेत्रा कर होळी बाई
-
जहाल साकी – JAHAAL SAAKEE
चहूकडे चाललीय घाई सुधारण्याची स्वतःस आता कुणी न बघते कसे फुलांच्या जपायचेरे मनास आता अता सुखाने लिहीत आहे असेच काही मने फुलाया खुडून काटे म्हणेन हृदया उधळ उधळ तू सुवास आता जुनाट कर्मावरी उतारा मलाच देते जहाल साकी तयांस प्राशुन झरझर लिहिते मुळी न थारा भयास आता भिजून भिंती दवारल्यावर जुने नवे पोपडे निघाले करुन…
-
जिन राहतो – JIN RAAHATO
जिन राहतो माझ्यासवे माझ्या घरी मम अंतरी सांगू कशाला हक्क पुद्गल सांडल्या शब्दांवरी मी पाहिल्या अन ऐकल्या गोष्टी किती भूतातल्या पण वर्तमाना जागते जगण्या कथा लिहुनी खरी मधुचंद्रमा पूर्णाकृती माथ्यावरी घन सोबती दुग्धातल्या बिंबासही भिजवावया आल्या सरी फुलुनी कळ्या गंधाळता जाईजुईचा ताटवा कोजागिरीच्या अंगणी शांती इथे नांदे खरी मौनातली झाडे पुन्हा करतात जेव्हा लावणी येते…
-
सुंदरता – SUNDARTAA
मोर नाचतो नाचनाचतो भूमीवरती राजहंस पण जळी विहरतो भूमीवरती राजहंस वा मोर असूदे जीवच दोघे सुंदरतेला जीव जाणतो भूमीवरती
-
मयुरवाहिनी – MAYUR VAAHINEE
मयुरवाहिनी सरस्वती शारदा सुंदरी मयुरवाहिनी वीणा पुस्तक शीलधारिणी मयुरवाहिनी मोरपिसांच्या पिंछीचा मृदु स्पर्श मुलायम जागवितो तव सयी अंतरी मयुरवाहिनी काळ्या कोऱ्या पाटीवरती नऊ रसांच्या रेषा तोलत उभी लेखणी मयुरवाहिनी जललहरींचे वसन धवल घन दले गुलाबी कंच पाचु तनु मनगट हळदी मयुरवाहिनी चित्र रेखुनी फुलवेलीचे रंगबिरंगी कलम टेकवुन उभी पद्मश्री मयुरवाहिनी करात नाजुक स्फटिक मण्यांची माला…
-
अंगठा – ANGTHAA
अंगठा… हिरवी पाने पसाभर आत्महिताचा वसा वर शक्य झाल्यास सहज तू भ्रष्ट राज्य खालसा कर परत परत पाड नाणी रिक्त झालाय कसा तर गुंफुन सयी बकुळ फुले घाल गळा छानसा सर आयुष्याचं सोनं झालं जपत अंगठा ठसा धर