-
काझी – KAAZEE
भारत भूमी माता माझी जिनानुयायी पिता भारत भूमी मारे बाजी जिनानुयायी पिता धर्म अहिंसा हृदयामध्ये जपण्यासाठी सदा भारत भूमी लढण्या राजी जिनानुयायी पिता मिया नि बीबी असता राजी लग्नासाठी जिथे भारत भूमी होते काझी जिनानुयायी पिता वृद्ध जाहली जरी वयाने कुंतल पिकले जरी भारत भूमी सदैव ताजी जिनानुयायी पिता कटू विषासम सत्य पचवुनी जगण्यासाठी पुन्हा…
-
नाद अनाहत – NAAD ANAAHAT
क्षमा धारणे मार्दव येते हृदय भिजविते मन वचने कृति यात सरलता शौच प्रकटते आत्ममंदिरी नाद अनाहत मधुर बरसण्या अंतर्यामी शिवरुप सुंदर सत्य झळकते धूप सुगंधी मम् कायेचा संयम धर्मी तपोधुनीने यज्ञी जाळुन काम त्यागते भाव आप पर संसाराची करता वृद्धी त्यास त्यागुनी अकिंचन्य मी खरे जाणते उरता सात्त्विक प्रेम न उरता देहासक्त्ती ब्रह्मचर्य त्या निर्मल…
-
खाई – KHAAEE
मी तर सुंदर सुडौल मोहक तरुण मनाची बाई आहे आई आहे पूर्ण नार मी विजेप्रमाणे कडाडणारी घाई आहे आई आहे सुजला सुफला मम् गझलेच्या जमिनीमध्ये अक्षरबीजे पेरायाला लेखणीतुनी टपटपणारी मी झरणारी शाई आहे आई आहे शुभ्र सरोवर राजहंस अन लहरींवरती टपोर कमळे अशी मनोरम गर्द गारवा पांघरलेली मी आंब्याची राई आहे आई आहे मस्त काफ़िये…
-
धूप जाळुनी – DHOOP JAALUNEE
जपात रमले ध्यानी रमले तप केले मी शब्द जाळुनी राख जाहली मम् कर्मांची भाव भावना काव्य जाळुनी हृदय जाहले शांत जलासम बिंब प्रकटले सुंदर माझे आत्मस्वरूपी मग्न जाहले छळणारा मी भूत जाळुनी गाळ साठला तळी जलाच्या ओंजळ भरते शुद्ध जलाने नकाच फेकू दगड चुलीचे तुष्णा मिटली काष्ठ जाळुनी जात पात इतुकी ना मोठी त्याहुन मोठे…
-
ब्रह्मांड अवघे – BRAMHAAND AVAGHE
जादुई शब्दात माझ्या झळकते ब्रह्मांड अवघे जादुई काव्यात माझ्या झळकते ब्रह्मांड अवघे जे हवे ते मिळविण्या मी कोष विणते दिव्या ऐसा जादुई कोषात माझ्या झळकते ब्रह्मांड अवघे नेणिवेतिल स्वप्न अंबर ओतते राशी धनाच्या जादुई स्वप्नात माझ्या झळकते ब्रह्मांड अवघे देह माझा एक चुंबक खेचुनी घेई सुखांना जादुई आत्म्यात माझ्या झळकते ब्रह्मांड अवघे मी “सुनेत्रा” जाणतेकी…
-
स्वरदा – SWARADAA
सत्य प्रिय मी मला प्रिय मी सत्य प्रिय मी झुला प्रिय मी कृष्ण घन लेखणीत झरे सत्य प्रिय मी कला प्रिय मी शब्द शर लक्ष्यभेद करी सत्य प्रिय मी बला प्रिय मी न्याय कर आंधळ्या बरवा सत्य प्रिय मी तुला प्रिय मी सांग तिज ऐकण्या गझला सत्य प्रिय मी जिला प्रिय मी झाड मज बोलले…
-
अक्षरपुष्पे – AKSHAR-PUSHPE
क्षमाच केली मी मजलाही मार्दवात मम् भिजे इलाही घाट चढाया मोक्ष-मुक्तिचा आर्जव माझे झाले राही निर्मल आत्मा दवात न्हाता शौच अंतरी दिशात दाही भादव्यातले ऊन तप्त हे कैसे माझे तन मन साही बोल बोल प्रिय माझ्यासंगे प्रिय वचने तू सुंदर काही सरस्वती शारदा सुंदरी अक्षरपुष्पे तुजला वाही दर्पणात अन नयन जळी तव जिनबिंबा मी सदैव…