-
पाहुड – PAAHUD
जखमा उरातल्या त्या होत्या जरी सुगंधी मम जाण अंतरीची आहे खरी सुगंधी म्हणतात पुष्प प्रेमी आकर्षणास प्रीती प्रीतीत मोह जादा असते दरी सुगंधी तांब्यातल्या जलाची तपताच वाफ झाली शीतल झुळूक स्पर्शे आल्या सरी सुगंधी मागेल मोल करणी पंचायती कुळांच्या कुंदन मण्यात काळ्या धन घागरी सुगंधी पावास चीज लोणी तडका तमालपत्री मिसळीसवे कटाची शाही तरी सुगंधी…
-
श्रीमती – SHRIMATEE
धबधब्यात सांडव्यात छात्र नाहले तैलधार जोगव्यात क्षात्र नाहले बनविण्या गुलाब जाम पाक साखरी शहर गावच्या खव्यात पात्र नाहले बघ बरी लगावली डब्यास उघडण्या सरबती गहू रव्यात मात्र नाहले अवस भाव भोर चिंब दाटता उरी घन अमीर काजव्यात गात्र नाहले सान पोर ती कुवार अर्थ श्रीमती चांदण्यात चांदव्यात शास्त्र नाहले
-
पटोला – PATOLAA
अबोली पटोला भरजरी पटोला नवलखे अलिकुले किनारी पटोला न घोला न अंचल निळाई पटोला गझल गझलियत स्वर जपावी पटोला गडद कुंकवासम शबाबी पटोला सळसळे शिवारी बहारी पटोला कनक जोडव्यांची नव्हाळी पटोला उन्हाळी फुलांची हळदुली पटोला हरित पल्लवीची मखमली पटोला निसुन्दी मनावर मुरुकुला पटोला न विंजन न वारा भरारी पटोला तराया तरोहण तराफी पटोला स्वरूनादबिंदे समाही…
-
अणू – ANOO
तुझी वासना ठेव तुज जवळ तू निजी कामना भावना कवळ तू कराया निवाडा स्वतः साक्ष हो जुनी जीर्ण वस्त्रे पुरी सवळ तू न कोप करता शिकत जावे बरे उन्हाने तपव देह मथ खवळ तू कळाया तुला सर्व पर मोह तो उकळ मौन द्रव्ये तळा ढवळ तू गुरा वासरांना चरायास ने बसूनी दुपारी चऱ्हाट वळ तू…
-
राजकन्या – RAJ KANYA
मुक्तक … प्रेमासाठी ती आसुसली ..एक राजकन्या प्रीतीच्या स्पर्शाने उठली …एक राजकन्या स्पर्शालाही महाग केले ..धर्म कसा वैरी माणुसकी जपणारी असली …एक राजकन्या मुक्तक… पाऊस जोगव्याचा सर जोगव्यात न्हाली शांतीत रंग भिजले सर लाडवात न्हाली हंडे भरून सांडे सुख कोवळ्या उन्हाचे ओतून धान्यराशी सर सांडव्यात न्हाली
-
अढळ सत्य – ADHAL SATYA
मुक्तक… वाहून गेले डोळ्यामधून सारे खारे पाणी काळीज सांगे सुकले तपून खारे सारे पाणी गागा लगागा गागा लगालगा गा गागा गागा ओळख सुनेत्रा माझी लगावली झरणारे पाणी मुक्तक … थरथरे भूमी गव्हाळी रंगलेली गोठली थंडी सकाळी रंगलेली वाहने धावून थकली वळण येता धूळ त्यांवर पावसाळी रंगलेली चारोळी … सत्य युगाची अखेर हे तर वाक्य चुकीचे…
-
वेढणी – VEDHANI
वळे वेढणी शुद्ध हेम मम पीळ अंतरी तुझी वारिया घुमत राहुदे शीळ अंतरी बिंब म्हणूकी भास धुक्याचा भाषेवरती हृदय जलावर फिकुटलेली नीळ अंतरी जरी कळीचा नारद कोणी कळ उघडाया कळा कलेच्या कुणास भावा खीळ अंतरी किती ग सुंदर शील तुझे हे झरझरणारे दृष्ट न लागो सबब तीट हा तीळ अंतरी जाण तीन रत्नांची महती खाण…