Tag: Marathi Kavita

  • अढळ – ADHAL

    चतुर्दशीच्या चंद्रासम तव मुखचंद्रावर प्रभा झळकते अर्ध्या मिटल्या नयन पाकळ्या अधरांवरती हास्य विलसते पद्मासन तव आसन शोभे नेत्रांमधुनी बरसे करुणा खिरते वाणी सर्वांगातुन समवशरण भवताली वसते दर्शन घेण्या अरिहंताचे स्वर्गामधुनी इंद्रही येती मूर्त पाहुनी सजीव सुंदर झुळुक हवेची बघ झुळझुळते पुनव चांदणे झरते जेव्हा नभांगणातिल तारे दडती सिद्धशिलेवर शिरोमणीसम सिद्धप्रभूचे स्थान अढळ ते  

  • माझ्यासारखी – MAAZYAASAARAKHEE

    कशाला तुलना करता तुम्ही माझी! अन्य कुणाशी! कारण मी आहे फक्त माझ्यासारखी! मला व्हायचही नाही अन्य कुणासारखं! कारण … मला फक्त रहायचय माझ्यासारखं! कारण माझं माझ्यावरच खूप खूप प्रेम आहे… आणि माझ्यावर जे कुणी प्रेम करतात, अगदी कुठल्याही अटीविना! त्यांच्यावर, मी सुद्धा प्रेम करते कुठल्याही अटीविना!!

  • पाऊस पडतोय मुसळधार – PAAOOS PADATOY MUSALHDHAAR

    पाऊस पडतोय मुसळधार हवा मस्त गारेगार वेड्या पावसा थांब रे माझ्या घरी ये रे स्वच्छ पंचा माझा घेऊन चिंब मन काढ पुसून आरामखुर्चीत माझ्या बस माझ्याकडे पाहून हस वाफाळलेला चहा घेत गप्पा मारू मजेमजेत भविष्याची चिंता सोड हृदयापासून नाती जोड भविष्य सांगतोय कुडमुड्या त्याला सांग नको उड्या जोहड धरणात धबाब रे दरवाजातून फुसांड रे पाणी…

  • वरण भात जरि – VARAN BHAAT JARI

    वरण भात जरि त्यास आवडे ताक कण्या तिज आवडती जात्यावर ती ज्वारी भरडे ताक कण्या तिज आवडती तोलुन मापुन तो खातो पण हवे तेवढे खाते ती बाथ घेतसे टबामधे तो शुभ्र प्रपाती न्हाते ती भाताने बघ वजन वाढते नकोच खाऊ म्हणते ती जिमला जावे तो म्हणतो तर फिरण्या जाऊ म्हणते ती तो म्हणतो तिज प्रीत…

  • कवितांची मैफल – KAVITAANCHEE MAIFAL

    ये सई हाक मार पुन्हा एकदा अंगणातून धावत पळत येईन मग वह्या पुस्तके सांभाळून हवा भरू सायकलीत कोपऱ्यावरच्या दुकानात तुझी सायकल माझी सायकल निघेल केवढ्या तोऱ्यात चढ येता नको उतरणे पायडल मारू जोरात मागे टाकू टवाळ कंपू भरारणाऱ्या वाऱ्यात आलं कॉलेज चल उतर सायकल लावू स्टॅंडला बसून चार तासांना दांडी मारू प्रॅक्टिकलला बागेमधल्या झाडाखाली बसून…

  • गोष्टी – GOSHTEE

    काही गोष्टी कळत असतात पण वळणावर वळत नसतात सैरावैरा पळत असतात…. गोष्टी अशाच द्वाड असतात वाऱ्यासारख्या उनाड असतात. . मुसंडी मारून मनात घुसतात तुझ्या माझ्या… आठवणींना उचकटतात विस्कटतात चहूकडे भिरकावतात …. एक इकडे एक तिकडे एक वर एक खाली एक तिकडे कोपऱ्यात कोणी हळवी कोमात …. एक हसते एक रुसते कोणी चिडते धुमसत बसते कुणी…

  • सायंकाळी निळ्या नभात – SAAYANKAALHEE NILHYAA NABHAAT

    सायंकाळी निळ्या नभात पाखरे जेव्हा उडत जातात अनिलांच्या दशपदीतले कानेमात्रे जिवंत होतात…. परसदारी जास्वंदीवर लाल फूल डोलू लागतं हृदयतळातून वर येऊन प्रेम तुझं डोलू लागतं…. प्रेम तुझं खरंच होतं पण तुला बोलवत नव्हतं पण मला आता वाटतं मौन तुला आवडत होतं …. मी तू . . तू मी… करत कधीच बसले नाही म्हणून धूळ केर-कचरा…